Köpeklerde parvovirüs

Köpek parvovirüsü nedir?

Köpek parvovirüsü oldukça bulaşıcıdır ve dış ortamda son derece dirençli bir virüsten kaynaklanır. Şiddetli gastroenterite ve genellikle kanlı dışkıya neden olur.

Dişi köpeğe hamilelik esnasında bulaşmışsa, virüs fetüsleri gelişirken etkiler. Virüs kendi başına çoğalamaz ve sonuç olarak, çoğalmasına yardımcı olmak için diğer hücreleri kullanmak zorundadır. Köpek parvovirüsü küçük yavru köpeklerde sindirim sistemindeki hücrelerde kolonize olur çünkü bu hücreler kendilerini hızlı bir şekilde yeniler.

Köpek parvovirüsü ölümcül olabilir ve yavru köpek popülasyonunu etkilemeye devam eden bir hastalıktır.

Köpek parvovirüsünün belirtileri nelerdir?

Köpek parvovirüsü olan köpekte çok çeşitli belirtiler görülür. Aşağıdaki belirtilere daima dikkat etmeniz gerekir:

• Ateş
• Uyuklama hali
• İshal (muhtemelen kanlı)
• Kusma
• Sıvı kaybı
• Şiddetli kilo kaybı

Köpek parvovirüsüne ne yol açar?

Köpek parvovirüsüyle enfekte olmuş bir köpek, büyük miktardaki virüsü dışkı yoluyla saçar. Özellikle, 1 g dışkı 1 milyona kadar etken içerebilir. Bu, deneysel koşullar altında 1 milyon hayvanı enfekte etmek için yeterlidir.

Enfekte bir hayvanın dışkısıyla temas eden herhangi bir insan, hayvan veya nesneden bulaşabilir.

Bu bulaşıcı etken dış ortamlara son derece dayanıklıdır. Bazı koşullarda, birkaç ay boyunca, hatta bir yıldan uzun bir süre bulaşıcı kalabilir.

Yavru köpeğim köpek parvovirüsüne karşı aşılanabilir mi?

Köpek parvovirüsü aşılama ile önlenebilir, bu nedenle yavru köpeğinizin gerekli aşılarının doğru yaşta yapılması çok önemlidir.

Aşılar, en çok belirli tarihlerde tekrar aşıları ile birlikte verildiğinde etkilidir. Yavru köpekler için aşılama programı genellikle 6 ila 8 haftalıkken başlar. Parvovirüs aşısı yedi ila dokuz haftalıkken yapılabilir, veteriner hekiminiz sizi doğru şekilde yönlendirecektir.

Yavru köpeğimin aşıya ihtiyacı olduğunu nasıl anlarım?

Bazı aşılar zorunludur, bazıları ise köpek yavrularının yaşam tarzları ve çevrelerinden kaynaklanan risklere bağlı olarak önerilmektedir. Köpek parvovirüs zorunlu bir aşıdır, bu nedenle yavru köpeğinize kabul edilen herhangi bir plan doğrultusunda bu reçete edilecektir. Yavru köpeğiniz, son aşısından sonraki en az iki hafta boyunca dışarıdaki köpeklerle temas etmemelidir.

Yavru köpeğime köpek parvovirüsünün bulaşmasını başka nasıl engellerim?

Köpek parvovirüsü dış ortamda son derece dirençlidir. Barınaklar ve üretim çitflikleri gibi birçok köpeğin birarada olduğu ortamlar yüksek risk barındıran ortamlardır. Bu, köpek üretim çiftliğinde iken ilk aşının yapılması gerektiği anlamına gelir. Böylece köpek parvovirüsünün yavrular arasında yayılması önlenebilir.

Aynı şey, birbirine yabancı pek çok köpeğin aynı ortamda olacağı köpek barınakları için de geçerlidir. Olası salgınlarla mücadele etmek için, köpek kulübelerinde aşağıdakileri içeren sıkı sağlık önlemleri uygulanır:

• Aşağıdakiler gibi uygulamalar yoluyla binanın doğru bir şekilde tasarlanmasının sağlanması
• İleri akış prensibinin uygulanması: hayvanların en yüksek risk altında olduğu bölümden, en düşük risk altında olduğu bölüme giden tek yönlü bir dolaşım programının benimsenmesi
• Köpek kulübesi malzemelerinin dayanıklı, sızdırmaz (döşeme için kaymaz), düz, yalıtkan, sökülmesi ve kolay temizlenebilir olması
• Ayrı bölümlerin oluşturulması: doğum, karantina ve revir için özel bölümlerin olması

Yeterli temizlik ve dezenfeksiyonun sağlanması için yürürlükte olan bir protokol de bulunmalıdır.

Yavru köpeğimin hasta olduğunu nasıl anlarım?

Yavru köpeğiniz köpek parvovirüsü belirtilerinden herhangi birini göstermeye başlarsa, derhal bir veteriner hekime danışmalısınız. Veteriner hekiminiz, yavru köpeğinize virüs bulaşıp bulaşmadığını belirlemek ve en iyi yol haritasını önermek için çeşitli fiziksel muayeneler, biyokimyasal testler ve idrar tahlilleri yapacaktır.

Yetiştiriciye, yavru köpeğinizi almadan önce koruyucu önlemleri alıp almadıklarını sormaktan çekinmeyin. Parvovirüs hakkında herhangi bir sorunuz olursa hastalık, önlenmesi ve tedavisi hakkında tavsiyede bulunabilecek bir veteriner hekimle konuşun.