Jak socjalizować szczenię?
Socjalizacja szczenięcia polega na zapoznawaniu psa z otaczającym go światem. Okres od 3 do 14 tygodni uważany jest za „okno socjalizacji” szczenięcia i ma kluczowe znaczenie dla rozwoju mózgu i przyszłego dobrostanu psa. Na szczęście w tym okresie szczenięta podchodzą do życia z większą ciekawością niż strachem. Socjalizacja uczy je, czego się spodziewać oraz jak spokojnie reagować w różnych sytuacjach.
Podstawowe informacje na temat socjalizacji szczeniąt
Podczas „okna socjalizacyjnego” Twoje szczenię poznaje świat wszystkimi zmysłami. Wszystko, co słyszy, widzi, wącha, czuje i smakuje, pozostawia wrażenie na całe życie. Socjalizacja poprzez pozytywne doświadczenia i cierpliwość pomoże mu stać się zrównoważonym i pewnym siebie dorosłym psem.
Socjalizacja to proces trwający całe życie, dlatego nie ma potrzeby się z nim spieszyć. Jednak młode szczenięta są małymi łowcami przygód, bardzo podatnymi na naukę! Właśnie w tym okresie socjalizacja daje im pewność siebie, która będzie im potrzebna w dorosłym życiu.
Szczenięta mają różny poziom wytrzymałości i potrzebują przerw, aby się zregenerować. Wprowadzaj nowe doświadczenia stopniowo, stosując krótkie sesje trwające 10–15 minut. Jeśli zauważysz, że szczenię staje się nadmiernie pobudzone, przenieś je w ciche miejsce, aby mogło się wyciszyć.
Zapoznawanie z nowymi osobami, miejscami i rzeczami
Socjalizacja i zapoznawanie z nowym prawdopodobnie zaczęły się już u hodowcy, jednak warto dopytać, jakie doświadczenia zostały wprowadzone przed zabraniem szczenięcia do domu. Gdy pies po raz pierwszy znajdzie się w nowym otoczeniu, wszystko będzie dla niego nieznane. Odkurzacz, telewizor, głośne dzieci, samochody, alarmy, syreny, inni członkowie rodziny, a także inne zwierzęta mogą budzić strach. Nowa rutyna również może być przerażająca. Nie wprowadzaj wszystkiego naraz; Ty i Twój pupil będziecie mieli mnóstwo czasu na wspólne odkrywanie nowych doświadczeń.
Oto lista rzeczy, które należy wziąć pod uwagę podczas socjalizacji szczenięcia.
Zapoznaj psa z różnymi osobami
Po zakończeniu szczepień zapoznaj psa z różnymi osobami. Powinny to być ludzie różnych płci, ras i w różnym wieku. Szczenię może reagować na osoby w mundurach, a także noszące kapelusze czy okulary przeciwsłoneczne w odmienny sposób. Dotyczy to również osób poruszających się na wózkach inwalidzkich lub o laskach. Wszystkie te osoby będą częścią codziennego życia psa, dlatego ważne jest, aby szczenię nauczyło się ich akceptować.
Pokaż szczenięciu nieznane miejsca
Szczenięta są bardzo towarzyskie i uwielbiają odkrywać nowe miejsca. Wprowadź przejażdżki samochodem, wizyty u weterynarza, odwiedzanie domów rodziny, targów, zatłoczonych miejsc oraz plażę, górskie szlaki, parki, chodniki wzdłuż ruchliwej ulicy, autobusy lub pociągi, windy i schody. Eksploracja takich środowisk będzie interesującym doświadczeniem dla Twojego pupila. Pamiętaj jednak, aby przed wyjazdem upewnić się, że szczenię jest całkowicie zaszczepione.
Z uwagi na niedojrzały układ odpornościowy szczenięcia unikaj rzek, jezior, stawów lub obszarów ze stojącą wodą.
Wprowadzaj nowe dźwięki
Alarmy samochodowe, silniki, syreny, dzwonki do drzwi, tłumy, głośna muzyka, a nawet ćwierkanie ptaków w ogrodzie mogą wywołać lęk u szczenięcia. Jeśli to konieczne, zapewnij mu poczucie komfortu i bezpieczeństwa.
Pozwól szczenięciu chodzić po różnych fakturach
Dywany różnią się w dotyku od płytek czy cementu. Trawa jest miękka, podczas gdy kamienie i ziemia są twardsze. Szczenięta, które dorastają wyłącznie na trawie, mogą być niechętne do chodzenia po innych nawierzchniach. Zachęcaj je do eksploracji różnych faktur, aby przyzwyczaiły się do różnorodności.
Zabierz szczenię na zewnątrz, aby doświadczyło różnych warunków pogodowych
Gorący asfalt, beton lub bruk mogą powodować ból, a spacerowanie po śniegu może kaleczyć delikatne łapy. Grzmoty i błyskawice mogą przerażać szczenię, podobnie jak jego pierwsze doświadczenia z deszczem czy kałużami. W trudnych warunkach pogodowych warto zapewnić mu ochronę, na przykład w postaci butów dla psów czy ciepłego swetra.
Im więcej pozytywnych doświadczeń zbierze szczenię na wczesnym etapie rozwoju, tym mniej negatywnie zareaguje na nie jako dorosły pies.
Kiedy należy zacząć socjalizować szczenię?
Socjalizacja to proces, który zaczyna się w momencie, gdy przynosisz szczenię do domu. Kluczowe jest, aby rozpocząć go jak najszybciej, ponieważ okres socjalizacji trwa od 3 do 14 tygodni. Czyli czas ma bardzo duże znaczenie!
Kluczowe etapy socjalizacji szczeniąt według wieku
Oś czasu socjalizacji szczenięcia.
Od urodzenia do 2 miesięcy
W pierwszych tygodniach życia głównymi punktami socjalizacji dla szczeniąt są mama i rodzeństwo z miotu. Na początku szczenięta nie widzą ani nie słyszą, polegając głównie na węchu i dotyku. W wieku 10–14 dni zaczynają się otwierać oczy i kanały słuchowe, ale minie jeszcze kilka tygodni, zanim ich zmysły osiągną poziom rozwoju jak u dorosłego psa.
Mama uczy szczenięta podstawowych manier, a rodzeństwo uczy się od siebie nawzajem, jak rozróżniać podgryzanie dla zabawy od ugryzienia, które może być bolesne. Temperament matki jest istotnym wskaźnikiem potrzeb socjalizacyjnych Twojego szczenięcia. Czy jest nieśmiała, asertywna, a może lubi poznawać nowe osoby? Jak dogaduje się z innymi zwierzętami?
Hodowca może dostarczyć cennych informacji o wczesnych doświadczeniach szczeniąt. Czy miały one wystarczająco dużo uwagi i czułości ze strony członków rodziny?
Jak Twoje szczenię miało kontakt z dziećmi i innymi zwierzętami? Jak wyglądały te interakcje?
Od 8. tygodnia życia Twoje szczenię jest już na tyle dojrzałe, że możesz je zabrać do swojego domu.
2–3 miesiące
W tym okresie odbywają się szczepienia, a szczenięta wymagają ochrony przed chorobami aż do zakończenia cyklu szczepień, który przypada około 16. tygodnia życia. Harmonogram szczepień może się różnić w zależności od rasy, a nawet lokalnych przepisów, dlatego warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, który udzieli szczegółowych wskazówek. W tym czasie mózg szczenięcia jest też najbardziej otwarty i elastyczny na nowe doświadczenia, co sprawia, że socjalizacja jest kluczowa. Możesz więc korzystać z nosidełka lub zabezpieczonego wózka, aby szczenię mogło bezpiecznie obserwować świat, unikając kontaktu z potencjalnymi zagrożeniami.
Niedostateczna socjalizacja w tym okresie może prowadzić do problemów z zachowaniem w przyszłości, takich jak lęki czy zachowania destrukcyjne. Dlatego zadbanie o socjalizację ma ogromny wpływ na jakość życia Twojego psa.
Po 4. miesiącu
Od urodzenia do 2 miesięcy
W pierwszych tygodniach życia głównymi punktami socjalizacji dla szczeniąt są mama i rodzeństwo z miotu. Na początku szczenięta nie widzą ani nie słyszą, polegając głównie na węchu i dotyku. W wieku 10–14 dni zaczynają się otwierać oczy i kanały słuchowe, ale minie jeszcze kilka tygodni, zanim ich zmysły osiągną poziom rozwoju jak u dorosłego psa.
Mama uczy szczenięta podstawowych manier, a rodzeństwo uczy się od siebie nawzajem, jak rozróżniać podgryzanie dla zabawy od ugryzienia, które może być bolesne. Temperament matki jest istotnym wskaźnikiem potrzeb socjalizacyjnych Twojego szczenięcia. Czy jest nieśmiała, asertywna, a może lubi poznawać nowe osoby? Jak dogaduje się z innymi zwierzętami?
Hodowca może dostarczyć cennych informacji o wczesnych doświadczeniach szczeniąt. Czy miały one wystarczająco dużo uwagi i czułości ze strony członków rodziny?
Jak Twoje szczenię miało kontakt z dziećmi i innymi zwierzętami? Jak wyglądały te interakcje?
Od 8. tygodnia życia Twoje szczenię jest już na tyle dojrzałe, że możesz je zabrać do swojego domu.
2–3 miesiące
W tym okresie odbywają się szczepienia, a szczenięta wymagają ochrony przed chorobami aż do zakończenia cyklu szczepień, który przypada około 16. tygodnia życia. Harmonogram szczepień może się różnić w zależności od rasy, a nawet lokalnych przepisów, dlatego warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, który udzieli szczegółowych wskazówek. W tym czasie mózg szczenięcia jest też najbardziej otwarty i elastyczny na nowe doświadczenia, co sprawia, że socjalizacja jest kluczowa. Możesz więc korzystać z nosidełka lub zabezpieczonego wózka, aby szczenię mogło bezpiecznie obserwować świat, unikając kontaktu z potencjalnymi zagrożeniami.
Niedostateczna socjalizacja w tym okresie może prowadzić do problemów z zachowaniem w przyszłości, takich jak lęki czy zachowania destrukcyjne. Dlatego zadbanie o socjalizację ma ogromny wpływ na jakość życia Twojego psa.
Po 4. miesiącu
Czy należy czekać, aż szczenię otrzyma szczepionki w 12. tygodniu życia?
Nie musisz czekać do zakończenia cyklu szczepień, aby rozpocząć socjalizację szczenięcia. Możesz wprowadzać go w różnorodne sytuacje, pamiętając jednak, aby unikać kontaktu z nieznanymi zwierzętami. Warto prowadzić psa na smyczy, co zapewni mu bezpieczeństwo. Dzięki temu nadal możesz skutecznie socjalizować swojego pupila.
Pozwól szczenięciu odkrywać świat z bezpiecznej odległości
Unikaj kontaktu z nieznanymi psami i nie stawiaj szczenięcia na ziemi w miejscach, gdzie przebywały inne zwierzęta. Zamiast tego, zabierz go na spacer w nosidełku lub w zabezpieczonym wózku, aby mógł bezpiecznie obserwować otoczenie.
Eksploracja otoczenia w bezpiecznych, zamkniętych obszarach
Zabieraj szczenię na spacery w zamkniętych przestrzeniach, takich jak ogród. To doskonała okazja, aby przyzwyczaić go do obroży, szelek i smyczy, dzięki czemu pierwszy spacer stanie się miłą przygodą, a nie zmaganiem ze splątaną smyczą
Zachowaj ostrożność w miejscach odwiedzanych przez dzikie zwierzęta
Dzikie zwierzęta mogą odwiedzać niektóre ogrody, dlatego warto być czujnym. Mogą one przenosić choroby obecne w ich moczu i kale.
Psy Twoich znajomych mogą zaprzyjaźnić się z Twoim szczenięciem!
Twoje szczenię może socjalizować się ze spokojnymi, przyjaznymi i zaszczepionymi psami Twoich znajomych. Może także odwiedzać domy i ogrody przyjaciół oraz rodziny, które są wolne od nieszczepionych psów i dzikich zwierząt.
Inne sposoby socjalizacji szczenięcia przed szczepieniami
Zajęcia dla szczeniąt i wspólne zabawy to świetna okazja, aby zapoznać psa z innymi szczeniętami w jego wieku, które są na tym samym etapie szczepień. Obserwuj stopień zmęczenia i zabierz go do spokojnego miejsca, jeśli stanie się zbyt pobudzone lub znużone.
Przyzwyczajanie szczenięcia do Twojego dotyku przyda mu się, gdy będzie starszy. Dotykaj jego łapek (przycinanie pazurów), przesuwaj palcami po pyszczku i zębach (mycie zębów), zapoznaj go ze szczoteczką do zębów, masuj brzuch i delikatnie dotykaj ogona (ale nie ciągnij). Koniecznie umyj ręce przed każdym bliskim kontaktem lub pielęgnacją.
2 tygodnie po ostatnim szczepieniu Twoje szczenię może bezpiecznie spotykać się z innymi psami. Przedstawiaj je sobie powoli i bacznie obserwuj ich mowę ciała. Wiele psów chętnie bawi się ze szczeniętami, ale mogą być zbyt gwałtowne. Szczenięta są nowicjuszami w psim języku i etykiecie, więc starszy pies może szybko znudzić się ich towarzystwem. Z kolei szczenię może się zmęczyć, próbując nadążyć za większym lub bardziej aktywnym psem.
Na początku pozwól im bawić się indywidualnie, aby uniknąć agresji lub zazdrości. Zawsze nadzoruj zabawę pomiędzy psami, dopóki Twoje szczenię dobrze ich nie pozna.
Co zrobić, jeśli szczenię przestraszy się czegoś nowego?
Mimo naszych najlepszych starań, mogą zdarzyć się sytuacje, w których szczenię poczuje lęk lub niepokój. Jeśli to nastąpi, najpierw ustal, co wywołało ten strach, a następnie przenieś szczenię w bezpieczniejsze miejsce, aby mogło się uspokoić. Zastanów się, jak możesz zapoznać go z tą stresującą sytuacją w bardziej komfortowych dla niego okolicznościach. Zawsze traktuj przestraszone lub zniechęcone szczenię z cierpliwością. Reaguj na jego lęki łagodnie, a także nie szczędź mu pochwał i czułości, ponieważ pies odbiera Twoje sygnały emocjonalne.
Celem szkolenia szczenięcia jest wychowanie zrównoważonego i pewnego siebie dorosłego psa. Najskuteczniejszym sposobem na osiągnięcie wczesnej socjalizacji jest stosowanie metod szkoleniowych opartych na pozytywnych bodźcach.
Powiązane artykuły
Szczepienia szczeniąt
