Kiedy pies zaczyna się starzeć?

Proces starzenia jest procesem postępującym, a jego pierwsze objawy mogą być przez opiekuna niezauważone. Istnieje wiele objawów, które mogą wskazywać na rozpoczynający się proces starzenia, a także wiele zmian, które pojawiają się u starszych zwierząt.

Starsze psy

Starzenie to naturalny, złożony proces, w którym dochodzi do zmian w przebiegu różnych procesów metabolicznych, a także zwiększa się ryzyko rozwoju wielu schorzeń. Pomimo, że proces starzenia jest nieodwracalny i postępujący, istnieją sposoby umożliwiające jego spowolnienie. Podstawowym celem jest zapobieganie lub opóźnienie rozwoju choroby, wczesne jej rozpoznanie oraz jak najszybsze wdrożenie odpowiedniego postępowania tak, aby jak najdłużej zapewnić psu zdrowie. Profilaktyka jest najlepszym sposobem działania.

Kiedy rozpoczyna się proces starzenia u psa?

Wiek to liczba, a nie stan zdrowia. Dojrzałość i starość to umowne pojęcia zdefiniowane na podstawie średniej długości życia. Dojrzały pies to ten, który przekroczył połowę swojej zakładanej długości życia. Pies stary ma za sobą trzy czwarte tej zakładanej długości. Psy różnych rozmiarów nie starzeją się oczywiście w ten sam sposób, ani w jednakowym tempie. Przedstawiciele ras małych żyją dłużej i starzeją się wolniej.

Duże psy z kolei później dojrzewają, szybciej też pojawiają się też u nich oznaki starzenia. To oczywiste zatem, że zróżnicowane są także ich potrzeby.

Wpływ procesu starzenia na organizm psa

Starzenie się jest naturalnym procesem, który wpływa na cały organizm. Podlegają mu bez wyjątku wszystkie narządy i układy. Oznacza to, że rozwój danej choroby może zostać spowodowany podatnością lub predyspozycjami konkretnego narządu. Dzięki zrozumieniu mechanizmów rządzących procesem starzenia możemy z powodzeniem opóźniać jego efekty.

Rozrost tkanki tłuszczowej

Wraz z wiekiem psy mogą przybierać na wadze. Tkanka tłuszczowa rozrasta się kosztem masy mięśniowej. Znaczna utrata masy mięśniowej odbija się na ogólnej sprawności zwierzęcia. Oszczędzając energię pies staje się mniej ruchliwy. W rezultacie przybiera na wadze tracąc jeszcze więcej masy mięśniowej, i tak koło się zamyka. Otyłość jest bardzo niebezpieczna i dlatego tak istotne jest kontrolowanie wagi psa. Równie ważne jest by ulżyć zwierzęciu w przypadku wszelkich dolegliwości bólowych, które mogłyby uniemożliwiać mu zażywanie normalnej aktywności fizycznej.

Problemy stomatologiczne

Gromadzenie się płytki nazębnej powoduje zapalenie dziąseł i infekcje (choroby przyzębia), które mogą prowadzić do wypadania zębów. Problemy z dziąsłami oznaczają trudności z jedzeniem, co spowodowane jest bólem podczas rozgryzania pokarmu.

Poza nieprzyjemnym oddechem, dochodzi różwnież do szybkiego namnażania bakterii, które rozprzestrzeniając się po całym organizmie, mogą uszkadzać inne narządy. Powoduje to silne obciążenie układu odpornościowego i w rezultacie zwiększa ryzyko rozwoju infekcji ogólnoustrojowej.

Odpowiednia higiena jamy ustnej jest niezbędna przez całe życie psa, ale szczególnie ważna jest u psów starszych. Przyzwyczajenie szczenięcia do szczotkowania zębów jest ważnym środkiem zapobiegawczym, pomagającym utrzymać zdrowe zęby przez całe życie psa. Dieta odgrywa tu ważną rolę. Receptura oraz fizyczne właściwości suchej karmy- wielkość, kształt i twardość krokieta- pomagają spowolnić powstawanie płytki nazębnej.

Spowolniony pasaż jelitowy

U starszych psów pasaż jelitowy ulega spowolnieniu. Jest to związane ze zmniejszeniem napięcia mięśniowego w jelitach i spadkiem wydzielania soków trawiennych, które pomagają rozkładać pokarm. Naraża to psa na zaparcia, po których często następuje biegunka. Problemom tym można zaradzić, stosując odpowiednią dietę.

Wraz ze spadkiem wydolności całego organizmu, pogarsza się też motoryka jelit. Przedkłada się to na obniżenie tempa wchłaniania składników odżywczych oraz wydłużenie czasu potrzebnego do przestawienia się na inną dietę. Wysokiej jakości, lekkostrawny pokarm minimalizuje te skutki.

Układ odpornościowy i zmysły

Proces starzenia wiąże się również z osłabieniem układu immunologicznego, co oznacza, że starzejące się psy są bardziej podatne na infekcje i choroby. U niektórych psów obserwuje się spadek apetytu. Wynika on przede wszystkim z osłabienia zmysłu smaku i węchu.

Nawet jeśli stary pies nie jest już tak żywiołowy jak kiedyś, nadal wymaga odpowiedniej dawki ruchu. Jeśli Twój pies jest mniej aktywny niż zwykle lub zbyt spokojny, koniecznie skonsultuj się z lekarzem weterynarii. To bardzo ważne, by nie mylić nieuniknionych skutków procesu starzenia się z niepełnosprawnością z powodu upośledzenia narządów.

Dzięki odpowiedniej opiece i diecie dostosowanej do ich wyjątkowych potrzeb starsze psy mogą nadal wieść szczęśliwe, zdrowe życie. Jeśli nie masz pewności, jak żywić starszego psa i dbać o jego zmieniające się potrzeby, najlepiej skonsultuj się z lekarzem weterynarii.