Dbanie o zdrowie kocięcia

Szczepienia są kluczowe dla wzmacniania naturalnej odporności kocięcia i chronienia go przed różnymi chorobami zakaźnymi, które mogą być niekiedy śmiertelne.

Zalecane szczepienia kociąt chronią je m.in. przed następującymi chorobami:

• Białaczka kotów — osłabia układ odpornościowy i drastycznie zwiększa podatność na zakażenia.
• Zakażenie kaliciwirusem kotów (FCV) — wysoce zakaźna choroba i główna przyczyna zakażeń układu oddechowego. Choroba jest przenoszona poprzez bezpośredni kontakt z oczami lub nosem zakażonych kotów lub kontakt ze skażonymi przedmiotami, takimi jak miski lub zabawki.
• Zakażenie wirusem panleukopenii kotów (FPV) — często śmiertelna choroba wirusowa, która wywołuje wymioty. U kota może pojawić się również biegunka, ale nie występuje ona zawsze.
• Zakażenie herpeswirusem kotów (FHV-1) — główna przyczyna kociego kataru i choroby oczu.
• Zakażenie wirusem wścieklizny (RV) — wirus przenoszony jest przez ślinę zakażonego zwierzęcia oraz może zostać wprowadzony pod skórę poprzez ugryzienie.

Istnieją również inne szczepienia, których Twoje kocię może potrzebować. Lekarz weterynarii doradzi Ci, co będzie dla Twojego zwierzęcia najlepsze.

Zaszczepienie kota w odpowiednim wieku ma ogromne znaczenie dla jego zdrowia i dobrostanu w przyszłości. Lekarz weterynarii po ocenie ryzyka, na jakie może być narażone Twoje kocię, opracuje szczegółowy kalendarz szczepień dostosowany do indywidualnych potrzeb kota.

Najczęściej po raz pierwszy szczepi się kocięta w wieku 6-9 tygodni. Sprawdź, czy poprzedni opiekun kocięcia nie zaszczepił go już wcześniej.

Szczepienia ochronne będą najskuteczniejsze, jeśli w odpowiednim terminie kocię otrzyma dawki przypominające. Utrzymanie przez całe życie kota odporności poszczepiennej wymaga podawania dawek przypominających, w zależności od warunków i rodzaju szczepionki (co 1- 3 lata).

U kocięcia po szczepieniu mogą pojawić się takie objawy, jak:

• nieznacznie podwyższona temperatura ciała,
• spadek zainteresowana jedzeniem i aktywności,
• uczucie dyskomfortu lub opuchlizna w miejscu szczepienia,
• lekkie kichanie lub kaszel.

Jeśli te objawy utrzymują się dłużej niż dzień lub dwa, ważne jest, by skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Jeśli u kocięcia występują mniej powszechne skutki uboczne, również należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii. Mogą to być:

• wymioty lub biegunka;
• świąd;
• obrzęk twarzy, szyi i pyska;
• trudności z oddychaniem lub silny kaszel.

W wieku około czterech tygodni kocięta stają się gotowe na rozpoczęcie przejścia z pobierania wyłącznie mleka na pokarm stały i można rozpocząć proces odsadzania, który trwa do około 8 tygodnia życia. Przyzwyczajenie kocięcia do nowej konsystencji pokarmu ułatwia odpowiednie namaczanie karmy suchej z wodą lub preparatem mlekozastępczym dla kotów w stosunku 1:3. Kocięta mają w tym wieku wciąż niedojrzały układ pokarmowy, potrzebują zatem wysokostrawnej karmy, o ściśle określonej zawartości składników odżywczych, potrzebnych w tym właśnie etapie rozwoju.

Twoje kocię nadal nie będzie w stanie trawić niektórych składników pokarmowych, więc będzie potrzebować karmy dostosowanej do etapu rozwoju jego układu pokarmowego. Zagwarantuje to, że kocię dostanie wszystkie składniki pokarmowe i energię, których potrzebuje, aby rosnąć, rozwijać się i zachować zdrowie.

Układ pokarmowy i odpornościowy kocięcia funkcjonują coraz sprawniej, lecz nadal są delikatne. Pomimo, że tempo wzrostu i zapotrzebowanie energetyczne zmniejszają się, kocię nadal potrzebuje specjalnie opracowanej karmy, dostosowanej do jego potrzeb.

Pod koniec okresu wzrostu, czyli około 12 miesiąca życia, kocię powinno stopniowo przechodzić na karmę dla kotów dorosłych, podawaną zgodnie z z tabelą dawkowania. Potrzeby pokarmowe zależą od jego wielkości a także od innych czynników takich, jak poziom aktywności oraz stan fizjologiczny (kastracja/ sterylizacja). Skonsultuj się z lekarzem weterynarii, aby upewnić się, że jest to właściwy moment na przejście z karmy dla kociąt na karmę dla kotów dorosłych.