Koci wirus FIV: objawy i leczenie wirusa niedoboru odporności

Czym jest wirus niedoboru odporności kotów?

Wirus nabytego niedoboru immunologicznego kotów (FIV, Feline Immunodeficiency Virus) jest odpowiednikiem ludzkiegowirusa HIV. Należy zaznaczyć, że ludzie nie mogą się zarazić wirusem FIV pomimo, że około 1–5% kotów jest jego nosicielami.

Po zakażeniu wirus FIV utrzymuje się w organizmie kota przez całe życie .

Jak rozprzestrzenia się wirus FIV w społeczności kotów?

Wirus nabytego niedoboru immunologicznego kotów rozprzestrzenia się podczas walk kotów. Z tych względów choroba częściej występuje u młodych, niekastrowanych osobników, wychodzących na zewnątrz.

Do zakażenia może dojść także podczas transfuzji krwi, w przypadku, gdy krew nie była wcześniej przebadana.

Co się dzieje po zakażeniu kota wirusem niedoboru odporności?

Wirus FIV rozwija się bardzo powoli przez wiele lat, niszcząc białe krwinki kota, co oznacza, że tracą one zdolność do zwalczania chorób. Takie ograniczenie odporności powoduje podatność na wtórne zakażenia, ponieważ wydłużają się okresy rekonwalescencji po kolejnych chorobach.

Jakie są objawy zespołu niedoboru odporności kotów?

Kot cierpiący na zespół niedoboru odporności wskutek zakażenia wirusem FIV może mieć wiele różnych objawów. Opiekuna powinny zaniepokoić szczególnie:

• utrata masy ciała,
• nawracająca gorączka,
• infekcje,
• biegunka,
• ospałość.

U kotów dotkniętych tym zespołem mogą się również rozwijać schorzenia neurologiczne i niektóre nowotwory.

Czy są dostępne testy pozwalające wykryć zakażenie wirusem FIV?

Lekarz weterynarii będzie w stanie stwierdzić zakażenie wirusem FIV na podstawie wyniku badania laboratoryjnego krwi.

Czy kota zakażonego wirusem FIV powinno się uśpić?

Zakażenie wirusem FIV nie jest wskazaniem do uśpienia, jednak należy przestrzegać uzasadnionych środków ostrożności i nie wypuszczać zakażonych kotów na zewnątrz, ponieważ mogą one zarażać innych przedstawicieli gatunku.

Czy dorosłego lub małego kota można zaszczepić przeciwko wirusowi FIV?

Od 2002 roku na rynku dostępna jest szczepionka przeciwko wirusowi niedoboru odporności kotów.

Szczepionki, które otrzymują kocięta, można przyporządkować do różnych kategorii.

W szczególności należy wyróżnić dwie kategorie szczepionek: obowiązkowe i zalecane. Szczepionki obowiązkowe podawane są wszystkim kociętom i dorosłym kotom bez względu na ich tryb życia.

Szczepienia obowiązkowe obejmują następujące szczepionki:

• szczepienia przeciwko katarowi kociemu — zarówno herpeswirusowi kotów (fHV), jak i kaliciwirusowi kotów (FCV);
• szczepienia przeciwko wirusowi panleukopenii kotów (FPV);
• szczepienia przeciwko wirusowi białaczki kotów (FeLV).

Szczepionka przeciwko wirusowi FIV nie należy do kategorii szczepień obowiązkowych, co oznacza, że nie wszystkie koty i kocięta muszą ją otrzymać. Szczepionki należące do kategorii szczepień zalecanych są podawane opcjonalnie, w zależności od trybu życia kota.

W razie wątpliwości, co do potrzeby zastosowania danego szczepienia, należy zawsze skonsultować się z lekarzem weterynarii, który ustali optymalny program szczepień, uwzględniając różne czynniki, w tym tryb życia kota (kot wychodzący, niewychodzący).

Ile zastrzyków otrzyma mój kot?

Szczepienie przeciwko wirusowi FIV obejmuje trzy iniekcje podawane w odstępie 2–4 tygodni.

Kiedy uaktywnia się ochrona przed wirusem FIV?

Kot zyskuje ochronę dopiero po trzecim zastrzyku, co oznacza, że do tego czasu należy go separować od innych kotów.

Czy szczepionka przeciwko wirusowi FIV wymaga podania dawki przypominającej?

Po podaniu dwóch zastrzyków wymagane jest regularne, coroczne podawanie dawki przypominającej. O harmonogramie szczepień (w tym o terminach podania dawek przypominających) informuje lekarz weterynarii, który podaje szczepionkę.

Wszelkie wątpliwości dotyczące harmonogramu szczepień należy zawsze wyjaśnić z lekarzem weterynarii.