Jak często je szczenię? Poradnik żywienia dla szczeniąt
To pytanie zadaje sobie wielu świeżo upieczonych opiekunów. Jak często powinniśmy karmić naszego pupila? Potrzeby żywieniowe szczeniąt są różne i zależą od ich rasy oraz docelowej wielkości w dorosłości. Jako opiekun musisz zadbać o zbilansowaną dietę, która dostarczy odpowiednich składników odżywczych. W ten sposób nie tylko wspomożesz prawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy szczenięcia, ale także zapewnisz mu zdrowie w dorosłym życiu. Poznanie podstaw żywienia młodych psów pomoże Ci odpowiednio zadbać o nowego członka rodziny.
Wszystko, co musisz wiedzieć o rozwoju szczenięcia
Tempo wzrostu szczeniąt zależy od rasy i ich docelowej wielkości w wieku dorosłym, jednak wszystkie przechodzą przez podobne etapy rozwoju w pierwszych miesiącach życia. W tym czasie ich organizmy intensywnie się rozwijają, zarówno pod względem fizycznym, jak i poznawczym. Równocześnie szczenięta uczą się ważnych umiejętności społecznych, które będą im potrzebne w nowej roli jako członkowie rodziny.
Na każdym etapie rozwoju szczenięcia, odpowiednie odżywianie, regularna aktywność oraz wystarczająca ilość snu są kluczowe dla jego zdrowia fizycznego i psychicznego.
Etap noworodkowy
Szczenię przychodzi na świat bez zdolności widzenia, słyszenia i wąchania, całkowicie polegając na swojej matce, która zaspokaja jego potrzeby fizyczne i żywieniowe. Przez większość czasu śpi lub czołga się w kierunku matki, posługując się jedynie zmysłem smaku i dotyku, aby znaleźć pożywienie, ciepło i ochronę.
Między 2. a 4. tygodniem szczenię zaczyna przechodzić przemianę z bezbronnego noworodka w niezdarnego malucha. Rozwijające się zmysły umożliwiają mu coraz lepsze poznawanie świata – otwierają się oczy, choć wzrok pozostaje zamglony aż do około 8. tygodnia. Zaczynają się również otwierać kanały słuchowe, co pozwala na odbieranie dźwięków. Dzięki nowym zmysłom szczenię zaczyna wchodzić w interakcje z matką i rodzeństwem.
W 4. tygodniu szczenię potrafi już niezdarnie chodzić, zaczyna szczekać, machać ogonem i samodzielnie załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne. Pojawiają się też pierwsze, ostre jak igiełki, zęby mleczne, co może sprawiać matce dyskomfort podczas karmienia, dlatego stopniowo rozpoczyna proces odsadzania.
Gdy szczenięta zaczynają spożywać stały pokarm, ilość mleka matki maleje, a ich organizmy przestają tolerować laktozę. Wchodzą wtedy w tzw. "lukę odpornościową" – ich własny układ immunologiczny nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, a odporność nabyta z siary zaczyna słabnąć. Szczepienia stają się kluczowe, zapewniając niezbędną ochronę przed chorobami.
Nieustraszone szczenię
W tym czasie kończy się proces odsadzania od matki, a szczenię zaczyna jeść samodzielnie. Intensywnie wchodzi w interakcje z rodzeństwem i matką, ucząc się psiej etykiety – między innymi rozróżniania między gryzieniem w zabawie a gryzieniem, które może sprawić ból.
Szczenięta w tym wieku mają bardzo wysoki próg strachu i są niemal nieustraszone. To idealny moment, by stopniowo, z dużą ilością pozytywnych doświadczeń, zapoznawać je z różnymi środowiskami, dźwiękami, widokami i ludźmi. Ważne jest jednak zachowanie ostrożności w kontaktach z innymi zwierzętami, chyba że są one zdrowe, przyjazne i szczenię zostało już w pełni zaszczepione. Socjalizacja odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju szczenięcia.
Osiągając wiek 8 tygodni, szczenię jest już na tyle dojrzałe, by móc zamieszkać w nowym domu z docelową rodziną.
Mały łowca przygód
W tym okresie szczenię intensywnie rośnie, a jego układ kostny szybko się rozwija, aby wspierać rosnące ciało. Pełnoporcjowa karma dla szczeniąt, bogata w odpowiednie ilości wapnia i fosforu, doskonale wspomaga ten proces. Dodatkowa suplementacja nie jest konieczna, a wręcz może zaszkodzić, jeśli szczenię otrzymuje wysokiej jakości pożywienie. Warto pamiętać, że duże rasy mają inne potrzeby żywieniowe niż mniejsze – ze względu na większą masę mięśniową, cięższe kości i dłuższy okres wzrostu.
W tym wieku Twoje szczenię to prawdziwy odkrywca, pełen energii i ciekawości świata. W tym czasie kluczowe są treningi utrwalające pozytywne zachowania, wsparte licznymi pochwałami i smacznymi nagrodami. Budują one pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa, co jest szczególnie ważne, ponieważ faza beztroskiej nieustraszoności nie trwa długo. Wprowadzając nowe doświadczenia, warto dać szczenięciu czas na obserwację, co pomoże uniknąć późniejszego strachu.
W wieku 10–12 tygodni szczenię może wejść w etap, w którym zaczyna wykazywać pewną bojaźliwość lub nieufność. Choć ten okres jest krótki, warto uważnie obserwować szczenię i odpowiednio reagować, jeśli pojawią się oznaki lęku, aby dodać mu otuchy i wsparcia.
Na tym etapie szczenię zaczyna tworzyć silne więzi z członkami rodziny, rozwijając relacje, które będą trwać przez całe życie. To również doskonały moment na rozpoczęcie socjalizacji i podstawowego szkolenia.
Szczenię przed okresem dojrzewania
W tym okresie układ kostny szczenięcia wciąż się rozwija, dlatego ważne jest dostarczanie odpowiedniej ilości wapnia i fosforu. Należy jednak uważać, aby nie podawać zbyt dużych dawek wapnia, ponieważ może to prowadzić do deformacji układu kostnego. Kompletna karma dla szczeniąt zazwyczaj zawiera odpowiednie proporcje składników dla tego etapu rozwoju.
Szczenię ma teraz wiele do odkrycia w swoim otoczeniu. Etap strachu, który zaczynał się w okolicach 10. tygodnia mija, a szczenięta stają się na tyle ciekawe, że mogą samodzielnie eksplorować otaczający je świat. Uczą się również hierarchii w rodzinie oraz wśród innych zwierząt domowych, a ich cechy osobowości zaczynają się wyraźniej ujawniać.
Jednym z najprzyjemniejszych aspektów tego okresu są wokalizacje szczeniąt. Maluchy próbują swoich sił w szczekaniu, wydając zabawne odgłosy i, jeśli masz szczęście, mogą nawet zawyć raz czy dwa! Oczywiście, intensywność tych dźwięków może się różnić w zależności od rasy.
Zęby mleczne zaczynają wypadać, gdy pojawiają się zęby stałe. Aby złagodzić dyskomfort związany z ząbkowaniem, a przy okazji uchronić swoje rzeczy przed zniszczeniem, warto zapewnić szczeniakowi zabawki i gryzaki o różnorodnej teksturze, a także chłodzone akcesoria, które mogą pomóc w uśmierzeniu bólu.
Socjalizacja jest teraz niezbędna. Zabieranie zaszczepionego szczenięcia na spacery po okolicy to świetna okazja do poznawania nowych zapachów. Kontrolowane interakcje z innymi zaszczepionymi psami oraz wprowadzanie różnorodnych doświadczeń, widoków i dźwięków pomogą w budowaniu pewności siebie, co zaowocuje w przyszłości, gdy szczenię stanie się dorosłym psem.
Dorastający pies
Dorastające szczenięta testują granice i starają się umocnić swoją pozycję w stadzie lub rodzinie. Mają niski próg znudzenia, dlatego potrzebują regularnej aktywności zarówno umysłowej, jak i fizycznej. Trening w formie zabawy to skuteczny sposób na naukę podstawowych komend i umiejętności.
Na tym etapie szczenię osiąga dojrzałość płciową, co wpływa na jego potrzeby żywieniowe. Szczenięta, które zostały wysterylizowane lub wykastrowane, potrzebują mniej energii – czyli kalorii – aby utrzymać prawidłową wagę. Jeśli zauważysz, że Twój pies przybiera na wadze, skonsultuj się z lekarzem weterynarii.
W wieku 7. miesięcy szczenię nadal buduje masę mięśniową, dlatego ważne jest, aby otrzymywał lekkostrawne, wysokiej jakości białka, które wspierają rozwój mięśni.
W wieku 10. miesięcy psy małych ras zbliżają się do docelowego rozmiaru. Większe rasy osiągają pełną dojrzałość między 15. a 24. miesiącem życia. Duże rasy bardziej obciążają swój układ kostny ze względu na większą masę mięśniową i kostną, dlatego powinny pozostać na karmie dla szczeniąt, opracowanej specjalnie dla dużych ras, aby wspierać stawy podczas budowania masy mięśniowej.
Po osiągnięciu przez szczenię dorosłości warto przejść na karmę dla psów dorosłych, która pomoże utrzymać prawidłową wagę oraz zaspokoi jego potrzeby żywieniowe w miarę upływu lat.
Etap noworodkowy
Szczenię przychodzi na świat bez zdolności widzenia, słyszenia i wąchania, całkowicie polegając na swojej matce, która zaspokaja jego potrzeby fizyczne i żywieniowe. Przez większość czasu śpi lub czołga się w kierunku matki, posługując się jedynie zmysłem smaku i dotyku, aby znaleźć pożywienie, ciepło i ochronę.
Między 2. a 4. tygodniem szczenię zaczyna przechodzić przemianę z bezbronnego noworodka w niezdarnego malucha. Rozwijające się zmysły umożliwiają mu coraz lepsze poznawanie świata – otwierają się oczy, choć wzrok pozostaje zamglony aż do około 8. tygodnia. Zaczynają się również otwierać kanały słuchowe, co pozwala na odbieranie dźwięków. Dzięki nowym zmysłom szczenię zaczyna wchodzić w interakcje z matką i rodzeństwem.
W 4. tygodniu szczenię potrafi już niezdarnie chodzić, zaczyna szczekać, machać ogonem i samodzielnie załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne. Pojawiają się też pierwsze, ostre jak igiełki, zęby mleczne, co może sprawiać matce dyskomfort podczas karmienia, dlatego stopniowo rozpoczyna proces odsadzania.
Gdy szczenięta zaczynają spożywać stały pokarm, ilość mleka matki maleje, a ich organizmy przestają tolerować laktozę. Wchodzą wtedy w tzw. "lukę odpornościową" – ich własny układ immunologiczny nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, a odporność nabyta z siary zaczyna słabnąć. Szczepienia stają się kluczowe, zapewniając niezbędną ochronę przed chorobami.
Nieustraszone szczenię
W tym czasie kończy się proces odsadzania od matki, a szczenię zaczyna jeść samodzielnie. Intensywnie wchodzi w interakcje z rodzeństwem i matką, ucząc się psiej etykiety – między innymi rozróżniania między gryzieniem w zabawie a gryzieniem, które może sprawić ból.
Szczenięta w tym wieku mają bardzo wysoki próg strachu i są niemal nieustraszone. To idealny moment, by stopniowo, z dużą ilością pozytywnych doświadczeń, zapoznawać je z różnymi środowiskami, dźwiękami, widokami i ludźmi. Ważne jest jednak zachowanie ostrożności w kontaktach z innymi zwierzętami, chyba że są one zdrowe, przyjazne i szczenię zostało już w pełni zaszczepione. Socjalizacja odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju szczenięcia.
Osiągając wiek 8 tygodni, szczenię jest już na tyle dojrzałe, by móc zamieszkać w nowym domu z docelową rodziną.
Mały łowca przygód
W tym okresie szczenię intensywnie rośnie, a jego układ kostny szybko się rozwija, aby wspierać rosnące ciało. Pełnoporcjowa karma dla szczeniąt, bogata w odpowiednie ilości wapnia i fosforu, doskonale wspomaga ten proces. Dodatkowa suplementacja nie jest konieczna, a wręcz może zaszkodzić, jeśli szczenię otrzymuje wysokiej jakości pożywienie. Warto pamiętać, że duże rasy mają inne potrzeby żywieniowe niż mniejsze – ze względu na większą masę mięśniową, cięższe kości i dłuższy okres wzrostu.
W tym wieku Twoje szczenię to prawdziwy odkrywca, pełen energii i ciekawości świata. W tym czasie kluczowe są treningi utrwalające pozytywne zachowania, wsparte licznymi pochwałami i smacznymi nagrodami. Budują one pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa, co jest szczególnie ważne, ponieważ faza beztroskiej nieustraszoności nie trwa długo. Wprowadzając nowe doświadczenia, warto dać szczenięciu czas na obserwację, co pomoże uniknąć późniejszego strachu.
W wieku 10–12 tygodni szczenię może wejść w etap, w którym zaczyna wykazywać pewną bojaźliwość lub nieufność. Choć ten okres jest krótki, warto uważnie obserwować szczenię i odpowiednio reagować, jeśli pojawią się oznaki lęku, aby dodać mu otuchy i wsparcia.
Na tym etapie szczenię zaczyna tworzyć silne więzi z członkami rodziny, rozwijając relacje, które będą trwać przez całe życie. To również doskonały moment na rozpoczęcie socjalizacji i podstawowego szkolenia.
Szczenię przed okresem dojrzewania
W tym okresie układ kostny szczenięcia wciąż się rozwija, dlatego ważne jest dostarczanie odpowiedniej ilości wapnia i fosforu. Należy jednak uważać, aby nie podawać zbyt dużych dawek wapnia, ponieważ może to prowadzić do deformacji układu kostnego. Kompletna karma dla szczeniąt zazwyczaj zawiera odpowiednie proporcje składników dla tego etapu rozwoju.
Szczenię ma teraz wiele do odkrycia w swoim otoczeniu. Etap strachu, który zaczynał się w okolicach 10. tygodnia mija, a szczenięta stają się na tyle ciekawe, że mogą samodzielnie eksplorować otaczający je świat. Uczą się również hierarchii w rodzinie oraz wśród innych zwierząt domowych, a ich cechy osobowości zaczynają się wyraźniej ujawniać.
Jednym z najprzyjemniejszych aspektów tego okresu są wokalizacje szczeniąt. Maluchy próbują swoich sił w szczekaniu, wydając zabawne odgłosy i, jeśli masz szczęście, mogą nawet zawyć raz czy dwa! Oczywiście, intensywność tych dźwięków może się różnić w zależności od rasy.
Zęby mleczne zaczynają wypadać, gdy pojawiają się zęby stałe. Aby złagodzić dyskomfort związany z ząbkowaniem, a przy okazji uchronić swoje rzeczy przed zniszczeniem, warto zapewnić szczeniakowi zabawki i gryzaki o różnorodnej teksturze, a także chłodzone akcesoria, które mogą pomóc w uśmierzeniu bólu.
Socjalizacja jest teraz niezbędna. Zabieranie zaszczepionego szczenięcia na spacery po okolicy to świetna okazja do poznawania nowych zapachów. Kontrolowane interakcje z innymi zaszczepionymi psami oraz wprowadzanie różnorodnych doświadczeń, widoków i dźwięków pomogą w budowaniu pewności siebie, co zaowocuje w przyszłości, gdy szczenię stanie się dorosłym psem.
Dorastający pies
Dorastające szczenięta testują granice i starają się umocnić swoją pozycję w stadzie lub rodzinie. Mają niski próg znudzenia, dlatego potrzebują regularnej aktywności zarówno umysłowej, jak i fizycznej. Trening w formie zabawy to skuteczny sposób na naukę podstawowych komend i umiejętności.
Na tym etapie szczenię osiąga dojrzałość płciową, co wpływa na jego potrzeby żywieniowe. Szczenięta, które zostały wysterylizowane lub wykastrowane, potrzebują mniej energii – czyli kalorii – aby utrzymać prawidłową wagę. Jeśli zauważysz, że Twój pies przybiera na wadze, skonsultuj się z lekarzem weterynarii.
W wieku 7. miesięcy szczenię nadal buduje masę mięśniową, dlatego ważne jest, aby otrzymywał lekkostrawne, wysokiej jakości białka, które wspierają rozwój mięśni.
W wieku 10. miesięcy psy małych ras zbliżają się do docelowego rozmiaru. Większe rasy osiągają pełną dojrzałość między 15. a 24. miesiącem życia. Duże rasy bardziej obciążają swój układ kostny ze względu na większą masę mięśniową i kostną, dlatego powinny pozostać na karmie dla szczeniąt, opracowanej specjalnie dla dużych ras, aby wspierać stawy podczas budowania masy mięśniowej.
Po osiągnięciu przez szczenię dorosłości warto przejść na karmę dla psów dorosłych, która pomoże utrzymać prawidłową wagę oraz zaspokoi jego potrzeby żywieniowe w miarę upływu lat.
Jak często należy karmić szczenię?
6–12 tygodni
Szczenięta w wieku 6–12 tygodni potrzebują czterech posiłków dziennie, które zaspokajają ich specyficzne potrzeby żywieniowe. Posiłki powinny być dostosowane do wielkości psa.
3–6 miesięcy
W wieku 3–6 miesięcy szczenięta mogą przejść na dwa posiłki dziennie. Ich pulchne ciała zaczynają dojrzewać i stają się szczuplejsze. Jeśli szczenię nie straciło brzuszka, warto pozostać przy porcjach przeznaczonych dla szczeniąt, aż jego ciało w pełni dojrzeje. W przypadku metod treningowych opartych na smaczkach lub nagrodach, konieczne jest dostosowanie wielkości porcji tak, aby uwzględnić dodatkowe kalorie zawarte w przekąskach.
6–12 miesięcy
Szczenięta w wieku 6–12 miesięcy mogą jeść dwa posiłki dziennie. Pamiętaj, że sterylizacja i kastracja wpływają na zapotrzebowanie energetyczne, dlatego psy mogą wymagać przejścia z karmy dla szczeniąt na dietę opracowaną specjalnie dla wysterylizowanych szczeniąt. Lekarz weterynarii pomoże dobrać odpowiednie porcje dla Twojego pupila.
Ważna wskazówka dotycząca wielkości porcji: Dzienna ilość karmy zalecana przez lekarza weterynarii lub producenta powinna być dzielona na wszystkie dzienne posiłki, aby uniknąć przekarmienia. Jeśli używasz smaczków podczas treningu, pamiętaj, aby odjąć ich kalorie od dziennej porcji karmy.
Schemat karmienia szczenięcia
Jeśli nie masz pewności co do typowych pór karmienia szczeniąt, oto przykładowy plan dnia z czterema posiłkami:
6:00
Pobudka
6:30
Szybki spacer/aktywność
7:00
Pierwszy posiłek w ciągu dnia (pamiętaj o przerwie między spacerem a posiłkiem). Zbyt szybkie zjedzenie posiłku po spacerze może powodować wzdęcia, zwłaszcza u psów ras dużych, takich jak Retrievery i Owczarki niemieckie. Wzdęcia to nagły i zagrażający życiu obrzęk żołądka, a objawy obejmują twardy, wyraźnie spuchnięty i bolesny brzuch, bezproduktywne wymioty, nadmierne ślinienie się oraz niepokój.
9:00
Drugi spacer/aktywność
11:00
Drugi posiłek dnia
13:00
Popołudniowy spacer/aktywność
16:00
Trzeci posiłek dnia
19:00
Spacer/aktywność
21:00
Ostatni posiłek dnia
6:00
Pobudka
6:30
Szybki spacer/aktywność
7:00
Pierwszy posiłek w ciągu dnia (pamiętaj o przerwie między spacerem a posiłkiem). Zbyt szybkie zjedzenie posiłku po spacerze może powodować wzdęcia, zwłaszcza u psów ras dużych, takich jak Retrievery i Owczarki niemieckie. Wzdęcia to nagły i zagrażający życiu obrzęk żołądka, a objawy obejmują twardy, wyraźnie spuchnięty i bolesny brzuch, bezproduktywne wymioty, nadmierne ślinienie się oraz niepokój.
9:00
Drugi spacer/aktywność
11:00
Drugi posiłek dnia
13:00
Popołudniowy spacer/aktywność
16:00
Trzeci posiłek dnia
19:00
Spacer/aktywność
21:00
Ostatni posiłek dnia
Ile szczenię powinno jeść dziennie?
Bez względu na rasę, szczenięta mają różne typy ciała, metabolizm i potrzeby żywieniowe. Weterynarz i etykieta na opakowaniu karmy dla szczeniąt są źródłem informacji, ile szczenię powinno zjadać w ciągu dnia. Zacznij od tych wytycznych i zobacz, jak radzi sobie Twój szczeniak. Stan jego organizmu powinien być wskaźnikiem, czy potrzebna jest rewizja wielkości porcji. Jeśli zauważysz przyrost wagi, być może szczeniak się przejada. Jeśli piesek jest bardzo szczupły, porcja może wymagać zwiększenia. Weterynarz udzieli Ci informacji, jaki jest stan organizmu Twojego pupila. Regularne ważenie szczeniaka i porównywanie wyników z tabelami wzrostu da Ci pewność, że jest on na właściwej drodze.
Metody szkolenia oparte na smakołykach lub nagrodach wymagają dostosowania wielkości porcji posiłków, aby pomieścić dodatkowe kalorie w smakołykach.
Wskazówki i rutyna karmienia szczeniąt
- Karm szczeniaka codziennie o tej samej porze i w tym samym miejscu. Wybierz ciche miejsce z dala od ruchu w domu, aby psiaka nic nie rozpraszało. To pomaga rozwijać zdrowe nawyki żywieniowe.
- Nie karm szczeniaka zaraz po powrocie do domu. Ta praktyka może sprawić, że czas posiłku będzie kojarzony z ulgą, jaką psiak odczuwa po Twoim powrocie. Powrót do domu jest wspaniałą okazją do ponownego nawiązania kontaktu ze szczeniakiem zamiast podawania mu od razu posiłku.
- Jak zawsze, w razie wątpliwości porozmawiaj z weterynarzem na temat konkretnych potrzeb żywieniowych Twojego pupila.
- Suplementy są zbędne, jeśli karmisz psa wysokiej jakości karmą dla szczeniąt. Mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku.
- Jeśli zastanawiasz się nad zmianą karmy dla szczeniąt, najpierw porozmawiaj z weterynarzem, aby ustalić, jakich pokarmów i wartości odżywczych potrzebuje Twój psiak. Następnie powoli przejdź na inną karmę, aby uniknąć zaburzeń trawiennych.
Harmonogram przejścia na nową karmę
Jeśli zaobserwujesz u psa nadmiar gazów lub luźne stolce, skonsultuj się z weterynarzem. Może być konieczna zmiana karmy lub wielkości porcji.
Świeża woda powinna być zawsze dostępna. Organizm szczeniaka może przetwarzać wszelkie składniki odżywcze wspomagające jego szybki wzrost, kiedy jest on dobrze nawodniony.
Powiązane artykuły
Karmienie i żywienie szczenięcia
Poradnik dotyczący zmiany karmy dla psów
Polub i udostępnij tę stronę