Porozmawiajmy o rasie beagle

Należące do najpopularniejszych ras psów na świecie beagle'e są uznawane za oddane, wylewne i inteligentne.

Ich duże brązowe oczy, zwisające uszy i urocza ekspresja sprawiają, że naprawdę trudno oprzeć się tym eleganckim psom.

Ich pierwotne przeznaczenie jako psów myśliwskich może sprawić, że szkolenie będzie pewnym wyzwaniem. Jako psy gończe zdecydowanie też częściej szczekają niż psy innych ras. Jednak beagle jest absolutnie wart tego dodatkowego wysiłku wychowawczego.

Poświęć nieco czasu i cierpliwości, a wkrótce będziesz mieć własnego Snoopy’ego u swojego boku.

Parę słów o beagle'u

Oficjalna nazwa: beagle

Inne nazwy: Hound, English Beagle

Pochodzenie: Wielka Brytania

Beagle standing looking at camera in black and white
  • Skłonność do ślinienia się

  • Potrzeby w zakresie pielęgnacji

  • Nasilenie linienia

  • Skłonność do szczekania

  • Poziom energii*

  • Możliwość przebywania z innymi zwierzętami

  • Odporność na wysokie temperatury

  • Odporność na niskie temperatury

  • Przystosowanie do przebywania w mieszkaniu

  • Przystosowanie do pozostawania samemu w domu*

  • Możliwość bycia domowym zwierzęciem towarzyszącym?*

* Zwierząt społecznych nie należy pozostawiać długo w samotności. Towarzystwo może zapobiec niepokojowi emocjonalnemu i destrukcyjnym zachowaniom.Porozmawiaj z lekarzem weterynarii lub behawiorystą i uzyskaj więcej wskazówek. Każde zwierzę jest indywidualnością, nawet w obrębie rasy, dlatego ten opis cech charakterystycznych należy traktować jedynie jako wskazówkę. Zwierzę zdrowe, o dobrym samopoczuciu i odpowiednim zachowaniu to efekt szkolenia i socjalizacji, a także zadbania o jego potrzeby gatunkowe (w tym również potrzeby społeczne i behawioralne), co jest konieczne dla dobrostanu. Nigdy nie wolno pozostawiać zwierzęcia z dzieckiem bez nadzoru osoby dorosłej. Jeśli potrzebujesz więcej informacji na temat zachowania czy zdrowia skontaktuj się odpowiednio z behawiorystą lub lekarzem weterynarii. Wszystkie zwierzęta społeczne potrzebują towarzystwa. Można je jednak nauczyć pozostawania w samotności przez niedługi czas, trenować należy już szczenięta. Po więcej informacji skontaktuj się z trenerem szkolenia psów lub behawiorystą. Odpowiednich specjalistów może też polecić twój lekarz weterynarii. 
Ilustracja przedstawia trójkolorowego beagle'a
SamiecSamica
Wysokość w kłębieWysokość w kłębie
33 - 38 cm30.5 - 33 cm
Masa ciałaMasa ciała
9 - 13 kg9 - 10 kg
Etapy życia
Wiek dorosły
Od 2 do 12 miesiąca życiaOd 12 miesięcy do 7 roku życia
Wiek dojrzałyWiek starszy
Od 7 do 10 roku życiaPowyżej 10 roku życia
Wiek wczesnoszczenięcy
Do 2 miesiąca życia
  • Skłonność do ślinienia się

  • Potrzeby w zakresie pielęgnacji

  • Nasilenie linienia

  • Skłonność do szczekania

  • Poziom energii*

  • Możliwość przebywania z innymi zwierzętami

  • Odporność na wysokie temperatury

  • Odporność na niskie temperatury

  • Przystosowanie do przebywania w mieszkaniu

  • Przystosowanie do pozostawania samemu w domu*

  • Możliwość bycia domowym zwierzęciem towarzyszącym?*

* Zwierząt społecznych nie należy pozostawiać długo w samotności. Towarzystwo może zapobiec niepokojowi emocjonalnemu i destrukcyjnym zachowaniom.Porozmawiaj z lekarzem weterynarii lub behawiorystą i uzyskaj więcej wskazówek. Każde zwierzę jest indywidualnością, nawet w obrębie rasy, dlatego ten opis cech charakterystycznych należy traktować jedynie jako wskazówkę. Zwierzę zdrowe, o dobrym samopoczuciu i odpowiednim zachowaniu to efekt szkolenia i socjalizacji, a także zadbania o jego potrzeby gatunkowe (w tym również potrzeby społeczne i behawioralne), co jest konieczne dla dobrostanu. Nigdy nie wolno pozostawiać zwierzęcia z dzieckiem bez nadzoru osoby dorosłej. Jeśli potrzebujesz więcej informacji na temat zachowania czy zdrowia skontaktuj się odpowiednio z behawiorystą lub lekarzem weterynarii. Wszystkie zwierzęta społeczne potrzebują towarzystwa. Można je jednak nauczyć pozostawania w samotności przez niedługi czas, trenować należy już szczenięta. Po więcej informacji skontaktuj się z trenerem szkolenia psów lub behawiorystą. Odpowiednich specjalistów może też polecić twój lekarz weterynarii. 
Ilustracja przedstawia trójkolorowego beagle'a
SamiecSamica
Wysokość w kłębieWysokość w kłębie
33 - 38 cm30.5 - 33 cm
Masa ciałaMasa ciała
9 - 13 kg9 - 10 kg
Etapy życia
Wiek dorosły
Od 2 do 12 miesiąca życiaOd 12 miesięcy do 7 roku życia
Wiek dojrzałyWiek starszy
Od 7 do 10 roku życiaPowyżej 10 roku życia
Wiek wczesnoszczenięcy
Do 2 miesiąca życia

Odpowiednie żywienie psa rasy beagle

Beagle puppy running with pink ball in his mouth
1/7

Poznaj beagle'a

Ważne informacje rasie

Wyraz pyska, duże wiszące uszy i pełne ekspresji oczy - nic dziwnego, że beagle to jedna z najbardziej lubianych ras psów na świecie.

To psy stosunkowo łagodne i opanowane, o uroczym temperamencie. Wymagają szkolenia, a odpowiednio prowadzone dobrze tolerują dzieci i zwierzęta.

Według statystyk American Kennel Club, beagle jest dziś jedną z 10 najpopularniejszych ras psów na świecie.

Trójkolorowe umaszczenie beagle'a przypomina myśliwskiego foxhounda, który jest jednak znacznie większym psem.

Aktywne i energiczne beagle wymaga co najmniej godziny aktywności dziennie, ale najlepiej więcej.

Warto wiedzieć, że również skłonność do wokalizacji jest cechą rasową: beagle'e chętnie i często szczekają oraz wydają inne dźwięki.

Ogólnie rzecz biorąc, te oddane psy są wspaniałymi towarzyszami.

2/7

Dwa fakty o beagle'u

1. Na tropie

Wraz z bloodhoundem i bassetem, beagle ma najlepiej rozwinięty zmysł węchu spośród wszystkich ras psów.

2. Zapracowany przez cały dzień

Nie jest zaskoczeniem, że ze względu na doskonały węch, wiele psów rasy beagle pracuje na lotniskach, jako psy wykrywające różne substancje.

Beagle puppy sitting in black and white
3/7

Historia rasy

Istnieje wiele hipotez, natomiast pochodzenie rasy beagle pozostaje nadal owiane tajemnicą. Najprawdopodobniej beagle pochodzą od rzymskich psów myśliwskich, których używano do polowań na drobną zwierzynę, jak króliki. Psy tej rasy pojawiały się w malarstwie i literaturze już od czasów elżbietańskich.

W tamtych czasach beagle'e były mniejsze i szorstkowłose. Niektóre z nich były tak małe, że można je było nosić w kieszeni kurtki myśliwskiej. Z biegiem lat wielkość beagle'a zwiększyła się, ale nadal spotykane są mniejsza odmiana, nazywana beagle'em kieszonkowym (Pocket Beagle).

Choć dokładne pochodzenie nazwy rasy zatarło się z czasem, to część specjalistów uważa, że wywodzi się od gaelickiego słowa „beag” (mały). Inni sugerują, że pochodzi raczej od francuskiego określenia oznaczającego dźwięk rogów myśliwskich („be'geule”).

Współczesna rasa beagle pojawiła się w Wielkiej Brytanii około lat trzydziestych XIX wieku. Beagle'e powstały w efekcie krzyżowania kilku ras, w tym prawdopodobnie Talbot Hound, North Country Beagle i Southern Hound. Usposobienie beagle'a wydaje się łączyć najlepsze cechy każdej z tych ras. W 1890 roku w Wielkiej Brytanii założono pierwszy klub rasy The Beagle Club, a wkrótce potem przygotowano wzorzec rasy.

Dziś beagle króluje w rankingach ulubionych ras na całym świecie. Cechy psychiczne, wielkość i łatwość utrzymania uczyniło z nich również popularne psy laboratoryjne. Wiele organizacji pozarządowych stara się o ograniczanie tego rodzaju badań a uwolnionym psom zapewnia domy. Chcesz mieć beagle'a? Może właśnie ty dasz dom psu z laboratorium?

4/7

Od głowy do ogona

Physical characteristics of Beagles

Cechy fizyczne psów rasy beagle
Illustration of black, beige and white beagle
1
2
3
4
5

1.Głowa

Lekko wysklepiona czaszka, kufa nie spiczasta, długie i zwisające uszy.

2.Wyraz pyska

Duże, wyraziste oczy, ciemnobrązowe lub orzechowe.

3.Szata

Sierść krótka, gładka i gęsta, zróżnicowane umaszczenie, w tym trójkolorowe i białe w łaty.

4.Tułów

Tułów muskularny, mocny, linia grzbietu prosta, kończyny proporcjonalne.

5.Ogon

Długi, wysoko osadzony, często z białą końcówką.
Beagle in a forest
5/7

Ciekawe fakty o rasie

Od cech rasy po ogólny stan zdrowia — oto kilka interesujących faktów na temat rasy beagle'a.

Ważny jest wybór hodowcy zrzeszonego w odpowiedniej organizacji kynologicznej.

Beagle'e należą do raczej długowiecznych ras: żyją często 12–15 lat. Jednak podobnie jak wiele innych psów rasowych mogą mieć tendencje do pewnych genetycznych schorzeń. Jak zawsze kluczem jest zakup od odpowiedzialnego i renomowanego hodowcy. Taka osoba bada psy pod kątem większości chorób dziedzicznych, co pomaga znacznie ograniczać ryzyko. Wiedza o tym, że twój beagle jest nosicielem pewnych genów i istnieje potencjalne ryzyko pojawienia się problemu zdrowotnego może pomóc tobie i lekarzowi weterynarii w odpowiednim zaplanowaniu opieki na całe życie psa.

Problemy z oczami

Psy rasy beagle mogą być podatne na pewne problemy okulistyczne, jak jaskra, choroba zwyrodnieniowa nazywana postępującym zanikiem siatkówki (PRA) czy wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki, tzw. wiśniowe oko. W takich przypadkach kluczowe jest wczesne wykrycie choroby. Warto więc regularne kontrolować stan oczu psów tej rasy i konsultować się z lekarzem weterynarii w razie jakichkolwiek nietypowych objawów lub oznaki dyskomfortu u psa. Ponadto zaleca się kontrolne badania okulistyczne, zazwyczaj dwa razy w roku.

U psów tej rasy może pojawiać się też skłonność do padaczki.

To stan neurologiczny wywołany nieprawidłową aktywnością elektryczną mózgu, który może powodować napady drgawek o różnym nasileniu. Objawami padaczki mogą być również mogą zawroty głowy, przewracanie się czy okresowa utratę orientacji. Jest to jedna z częstszych chorób występujących u psów rasy beagle. Epizody mogą pojawiać się od około szóstego miesiąca życia. Ataki drgawkowe wyglądają bardzo niepokojąco, ale często nie jest to aż tak niebezpieczna choroba. Długoterminowe rokowania w przypadku padaczki są zwykle dość dobre. Zawsze należy omówić tę kwestię z lekarzem weterynarii, który zaleci odpowiedni schemat leczenia twojego beagle'a.

Zdrowa dieta, zdrowszy pies

Wybierając karmę dla beagle'a, należy uwzględnić wiele czynników: wiek, tryb życia, poziom aktywności, stan fizjologiczny i stan zdrowia, w tym tendencję do chorób lub wrażliwość. Karma dostarcza energii niezbędnej do utrzymania funkcji życiowych organizmu. Kompletna receptura karmy musi zawierać też odpowiednio zbilansowane składniki pokarmowe, aby uniknąć niedoborów lub nadmiaru niekorzystnie wpływających na zdrowie i samopoczucie psa. Czysta i świeża woda powinna być zawsze dostępna. W czasie upałów abieraj ze sobą wodę na spacery i treningi, dbaj o pojenie psa podczas przerwy w pracy. Podaż energii w karmie wymaga również dostosowania do warunków klimatycznych. Pies przebywający zimą na zewnątrz ma zwiększone zapotrzebowanie na energię.

Poniższe zalecenia dotyczą zwierząt zdrowych. W razie jakichkolwiek problemów zdrowotnych skonsultuj się z lekarzem weterynarii, ponieważ pies może wymagać specjalnej karmy weterynaryjnej. Zapotrzebowanie szczenięcia rasy beagle na energię, białko, składniki mineralne i witaminy jest zdecydowanie wyższe niż u psa dorosłego. Szczenięta potrzebują energii i składników pokarmowych nie tylko do funkcjonowania organizmu, ale także rozwoju i budowy tkanek. Do 12. miesiąca życia układ odpornościowy szczeniąt rasy beagle rozwija się stopniowo. Kompleks przeciwutleniaczy (w tym witamina E) może pomagać wzmocnić naturalne mechanizmy obronne psa w tym okresie wielkich zmian, odkryć i nowych spotkań. Wydolność trawienna szczeniąt jest niższa niż u psa dorosłego. Układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, dlatego tak ważne jest dostarczanie wysokostrawnych białek, które będą mogły być efektywnie wykorzystane przez rosnący organizm. Prebiotyki, takie jak fruktooligosacharydy, wspomagają zdrowie układu pokarmowego, co wspomaga równowagę mikrobioty i poprawia jakość odchodów.

Równie ważne jest uzębienie szczenięcia: zęby mleczne a potem zęby stałe są istotnym kryterium przy wyborze wielkości, kształtu i tekstury krokieta. Należy ściśle kontrolować pobranie kalorii, ponieważ psy rasy beagle mają tendencję do rozwoju nadwagi. U szczeniąt do 6 miesiąca życia zaleca się podzielenie dziennej porcji na trzy posiłki, a następnie przejście na dwa posiłki dziennie. 

Główne cele żywieniowe dorosłych psów rasy beagle to:

Utrzymanie optymalnej masy ciała dzięki wysokostrawnym składnikom i utrzymaniu zawartości tłuszczu na odpowiednim poziomie

Wspomaganie zdrowych kości i stawów za pomocą chondroityny, glukozaminy i EPA-DHA

Sprzyjanie optymalnej strawności dzięki wysokiej jakości białkom i zrównoważonej podaży włókna pokarmowego

Sprzyjanie utrzymaniu zdrowia skóry i piękna sierści dzięki wzbogaconej podaży niezbędnych kwasów tłuszczowych (zwłaszcza EPA i DHA), niezbędnych aminokwasów i witamin z grupy B.

Dla wzmocnienia naturalnej odporności, zaleca się recepturę wzbogaconą kompleksem przeciwutleniaczy i zawierającą mannnooligosacharydy.

Po ukończeniu 7 roku życia u psów rasy beagle zaczynają pojawiać się pierwsze oznaki starzenia. Receptura wzbogacona w przeciwutleniacze pomaga utrzymać witalność psa, a wybrane składniki pokarmowe, takie jak chondroityna i glukozamina, wspomagją utrzymanie zdrowia kości i stawów. Procesowi starzenia towarzyszy także osłabienie zdolności trawiennych, co wiąże się ze szczególnymi wymaganiami pokarmowymi. Dlatego karma dla starszych psów rasy beagle powinna charakteryzować się następującymi cechami: Wyższa zawartość witamin C i E.

To składniki pokarmowe o właściwościach przeciwutleniających, co pomaga chronić komórki organizmu przed szkodliwym działaniem stresu oksydacyjnego związanego z procesem starzenia.

Wysokiej jakości białko. Wbrew powszechnie panującemu przekonaniu, obniżenie zawartości białka w karmie nie przynosi szczególnych korzyści w ograniczaniu rozwoju niewydolności nerek. Ponadto starsze psy mniej efektywnie wykorzystują białko z pokarmu.Natomiast zmniejszenie zawartości fosforu jest dobrym sposobem na spowolnienie stopniowego pogarszania się funkcji nerek.

Większa podaż pierwiastków śladowych: żelaza, cynku i manganu pomaga utrzymać dobrą kondycję skóry i sierści

Podwyższona ilość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (olej z ogórecznika, olej rybny) dla utrzymania dobrej jakości sierści.Psy naturalnie mogą produkować niektóre kwasy tłuszczowe, ale wraz z wiekiem ten proces ulega osłabieniu.

Starsze psy coraz częściej mają też problemy stomatologiczne. W celu zachęcenia psa do zjedzenia całej dawki karmy rozmiar, kształt i tekstura krokietów muszą być dostosowane do budowy i siły ich szczęk.

Przez całe życie psa ważne jest unikanie podawania mu żywności dla ludzi i tłustych przekąsek. Zamiast tego nagradzaj psa krokietami wziętymi z dziennej porcji karmy i ściśle przestrzegaj tabel dawkowania podanych na opakowaniu. Pozwoli to zapobiec nadmiernemu przyrostowi masy ciała.

Side view of three Beagles looking into distance
6/7

Opieka nad beagle'em

Wskazówki dotyczące pielęgnacji, szkolenia i ćwiczeń

Beagle'e są atletycznymi i energicznymi psami, które uwielbiają spacery i węszenie. Dlatego wymagają przynajmniej godziny ruchu dziennie, a najlepiej dwie lub więcej. Starsze beagle'e mogą stawać się mniej ruchliwe i preferują wylegiwanie się. Ponieważ rasa ma skłonności do rozwoju nadwagi ważne jest, aby temu zawczasu przeciwdziałać. Niezależnie od wieku beagle'e mają silny instynkt łowiecki i tendencję do podążania za zapachem, więc często trzeba trzymać je na smyczy lub przynajmniej w zasięgu wzroku. Ponadto to wytrawni specjaliści ucieczek z talentem do podkopywania ogrodzeń. Ważne zatem, aby uważnie je obserwować w domu i ogrodzie.

Jedną z wielu zalet opiekowania się beagle'em jest łatwość pielęgnacji sierści. Szata beagle'a jest gęsta i podwójna, by chronić psa przed czynnikami zewnętrznymi. Krótka, gładka i wodoodporna sierść nie jest kłopotliwa w utrzymaniu. Szczotkowanie beagle'a raz w tygodniu szczotką o średnio twardym włosiu powinno wystarczyć, aby usunąć zanieczyszczenia i luźne włosy. Również wymiana włosa jest umiarkowanie intensywna, choć nasila się w sezonie linienia. Ze względu na krótką sierść okazjonalna kąpiel powinna być w zupełności wystarczająca. Należy także regularnie przycinać pazury, codziennie czyścić zęby, a długie, opadające uszy należy dokładnie sprawdzać podczas codziennej pielęgnacji.

Szkolenie beagle'a może zdecydowanie stanowić pewne wyzwanie w porównaniu do większości ras. Lojalnie uprzedzamy!  Psy tej rasy, natury łagodne i oddane, mają też tendencję do sporej niezależności.Ze względu na pierwotne przeznaczenie do pracy łowieckiej, beagle'e są nadal pasjonatami węszenia, co może je rozpraszać podczas treningu. Ale z drugiej strony beagle'e uczą się bardzo szybko i dobrze reagują na szkolenie oparte na nagrodach – zwłaszcza jeśli opiekun stosuje jedzenie. Kluczem jest wczesne rozpoczęcie wychowania szczenięcia poprzez odpowiednie zajęcia w psiej szkole i socjalizację.Dobrze zaplanowany regularny trening i cierpliwość zawsze przynosi rezultaty.

Beagle'e są atletycznymi i energicznymi psami, które uwielbiają spacery i węszenie. Dlatego wymagają przynajmniej godziny ruchu dziennie, a najlepiej dwie lub więcej. Starsze beagle'e mogą stawać się mniej ruchliwe i preferują wylegiwanie się. Ponieważ rasa ma skłonności do rozwoju nadwagi ważne jest, aby temu zawczasu przeciwdziałać. Niezależnie od wieku beagle'e mają silny instynkt łowiecki i tendencję do podążania za zapachem, więc często trzeba trzymać je na smyczy lub przynajmniej w zasięgu wzroku. Ponadto to wytrawni specjaliści ucieczek z talentem do podkopywania ogrodzeń. Ważne zatem, aby uważnie je obserwować w domu i ogrodzie.

Jedną z wielu zalet opiekowania się beagle'em jest łatwość pielęgnacji sierści. Szata beagle'a jest gęsta i podwójna, by chronić psa przed czynnikami zewnętrznymi. Krótka, gładka i wodoodporna sierść nie jest kłopotliwa w utrzymaniu. Szczotkowanie beagle'a raz w tygodniu szczotką o średnio twardym włosiu powinno wystarczyć, aby usunąć zanieczyszczenia i luźne włosy. Również wymiana włosa jest umiarkowanie intensywna, choć nasila się w sezonie linienia. Ze względu na krótką sierść okazjonalna kąpiel powinna być w zupełności wystarczająca. Należy także regularnie przycinać pazury, codziennie czyścić zęby, a długie, opadające uszy należy dokładnie sprawdzać podczas codziennej pielęgnacji.

Szkolenie beagle'a może zdecydowanie stanowić pewne wyzwanie w porównaniu do większości ras. Lojalnie uprzedzamy!  Psy tej rasy, natury łagodne i oddane, mają też tendencję do sporej niezależności.Ze względu na pierwotne przeznaczenie do pracy łowieckiej, beagle'e są nadal pasjonatami węszenia, co może je rozpraszać podczas treningu. Ale z drugiej strony beagle'e uczą się bardzo szybko i dobrze reagują na szkolenie oparte na nagrodach – zwłaszcza jeśli opiekun stosuje jedzenie. Kluczem jest wczesne rozpoczęcie wychowania szczenięcia poprzez odpowiednie zajęcia w psiej szkole i socjalizację.Dobrze zaplanowany regularny trening i cierpliwość zawsze przynosi rezultaty.

7/7

Ważne informacje o rasie beagle

Źródła
  1. Veterinary Centers of America https://vcahospitals.com/
  2. Encyklopedia ras psów Royal Canin. Wyd. 2010 r. i 2020 r.
  3. Banfield Pet Hospital https://www.banfield.com/
  4. Książka produktów Royal Canin BHN
  5. American Kennel Club https://www.akc.org/

Polub i udostępnij tę stronę