Porozmawiajmy o ragdollach

Często uważane za najpopularniejszą rasę kotów na świecie, ragdolle mają rzeczywiście wiele zalet. Efektowny wygląd: ogromne błękitne oczy, pięknie umaszczona sierść i aksamitne opuszki, a do tego imponująca wielkość - to przecież jedne z największych kotów domowych. Są też uważane za bardzo inteligentne zwierzęta, przy tym spokojne, zrelaksowane i towarzyskie, a nawet wylewne. Nazwa rasy wywodzi się z nietypowej cechy kotów tej rasy: poniesione na rękach ich ciało wiotczeje, niczym szmaciana lalka (ang. ragdoll).

Oficjalna nazwa: ragdoll

Pochodzenie: Stany Zjednoczone

Czarno-biały obraz przedstawiający kota rasy ragdoll, który siedzi z jedną łapą uniesioną
  • Długość okrywy włosowej

  • Nasilenie linienia

  • Potrzeby w zakresie pielęgnacji

  • Poziom energii*

  • Skłonność do wydawania odgłosów

  • Możliwość bycia zwierzęciem rodzinnym*

  • Możliwość przebywania z innymi zwierzętami

  • Przystosowanie do pozostawania samemu w domu*

  • Dostosowanie do zmiennego środowiska (przebywający w domu / na zewnątrz)

* Zwierząt społecznych nie należy pozostawiać długo w samotności. Obecność ludzi może zapobiegać odczuwaniu niepokoju i niepożądanym zachowaniom. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii lub behawiorystą i uzyskaj więcej wskazówek. Każde zwierzę jest indywidualnością, nawet w obrębie rasy, dlatego ten opis cech charakterystycznych należy traktować jedynie jako wskazówkę. Zwierzę zdrowe, o dobrym samopoczuciu i odpowiednim zachowaniu to efekt szkolenia i socjalizacji, a także zadbania o jego potrzeby gatunkowe (w tym również potrzeby społeczne i behawioralne), co jest konieczne dla dobrostanu. Nigdy nie wolno pozostawiać zwierzęcia z dzieckiem bez nadzoru osoby dorosłej. Jeśli potrzebujesz więcej informacji na temat zachowania czy zdrowia skontaktuj się odpowiednio z behawiorystą lub lekarzem weterynarii. Zwierzęta społeczne, takie jak psy i koty, dla dobrego samopoczucia potrzebują towarzystwa. Natomiast odpowiednio przeprowadzony trening pozwala nauczyć je pozostawać spokojnie przez pewien czas w samotności. Po więcej informacji skontaktuj się z trenerem szkolenia psów lub behawiorystą. Odpowiednich specjalistów może też polecić twój lekarz weterynarii.
Ilustracja przedstawiająca stojącego kota rasy ragdoll
SamiecSamica
Wysokość w kłębieWysokość w kłębie
23 - 28 cm23 - 28 cm
Masa ciałaMasa ciała
5 - 9 kg4 - 6 kg
Etapy życia
Kot młodyKot dorosły
Od 4 do 12 miesiąca życiaOd 12 miesięcy do 7 roku życia
Kot dojrzałyKot starszy
Od 7 do 12 roku życia Powyżej 12 roku życia
  • Długość okrywy włosowej

  • Nasilenie linienia

  • Potrzeby w zakresie pielęgnacji

  • Poziom energii*

  • Skłonność do wydawania odgłosów

  • Możliwość bycia zwierzęciem rodzinnym*

  • Możliwość przebywania z innymi zwierzętami

  • Przystosowanie do pozostawania samemu w domu*

  • Dostosowanie do zmiennego środowiska (przebywający w domu / na zewnątrz)

* Zwierząt społecznych nie należy pozostawiać długo w samotności. Obecność ludzi może zapobiegać odczuwaniu niepokoju i niepożądanym zachowaniom. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii lub behawiorystą i uzyskaj więcej wskazówek. Każde zwierzę jest indywidualnością, nawet w obrębie rasy, dlatego ten opis cech charakterystycznych należy traktować jedynie jako wskazówkę. Zwierzę zdrowe, o dobrym samopoczuciu i odpowiednim zachowaniu to efekt szkolenia i socjalizacji, a także zadbania o jego potrzeby gatunkowe (w tym również potrzeby społeczne i behawioralne), co jest konieczne dla dobrostanu. Nigdy nie wolno pozostawiać zwierzęcia z dzieckiem bez nadzoru osoby dorosłej. Jeśli potrzebujesz więcej informacji na temat zachowania czy zdrowia skontaktuj się odpowiednio z behawiorystą lub lekarzem weterynarii. Zwierzęta społeczne, takie jak psy i koty, dla dobrego samopoczucia potrzebują towarzystwa. Natomiast odpowiednio przeprowadzony trening pozwala nauczyć je pozostawać spokojnie przez pewien czas w samotności. Po więcej informacji skontaktuj się z trenerem szkolenia psów lub behawiorystą. Odpowiednich specjalistów może też polecić twój lekarz weterynarii.
Ilustracja przedstawiająca stojącego kota rasy ragdoll
SamiecSamica
Wysokość w kłębieWysokość w kłębie
23 - 28 cm23 - 28 cm
Masa ciałaMasa ciała
5 - 9 kg4 - 6 kg
Etapy życia
Kot młodyKot dorosły
Od 4 do 12 miesiąca życiaOd 12 miesięcy do 7 roku życia
Kot dojrzałyKot starszy
Od 7 do 12 roku życia Powyżej 12 roku życia
Ragdoll wygląda zza drzewa
1/7

Poznaj ragdolla

Informacje rasie

Ragdoll to rasa, która wydaje się łączyć w sobie naprawdę wszystko. Ma nie tylko urodę, ale także bystry intelekt i swobodne, przyjazne podejście do świata. Ragdolle są długowieczne i osiągają często wiek nawet kilkunastu lat.

Rasa pojawiła się stosunkowo niedawno. Ragdolle wyhodowano dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych, jest więc dość młodą rasą w świecie felinologii. Jednak w tak krótkim czasie stały się jedną z najpopularniejszych ras kotów na świecie.

Należą do największych kotów domowych: masa ciała kotki osiąga 6 kg, a kocura nawet 9 kg. Posągowe, duże ciało ragdolla ciało sprawia, że te koty nie są zbyt energiczne, a raczej wręcz wyciszone. Zwykle dobrze czują się nawet w niewielkich mieszkaniach. Zwykle raczej dobrze tolerują grzeczne dzieci oraz różne zwierzęta.

Bujna, puszysta sierść z gęstym podszerstkiem dają wrażenie, że kot jest znacznie większy niż w rzeczywistości. Umaszczenia kotów rasy ragdoll są bardzo różnorodne, od czekoladowego, liliowego i kremowego po focze, niebieskie i czerwone. Częste jest znaczenie nazywane pointed, czyli ciemniejsza sierść na peryferyjnych częściach ciała (maska na twarzy, uszy, kończyny i ogon).

Ragdoll stoi przy ścianie i patrzy w dal
2/7

Dwa fakty o ragdollach

1. Kot w butach

Wśród różnych umaszczeń rasy kotów rasy ragdoll, jest ciekawa odmiana z białymi znaczeniami na łapach: mitted. Ragdoll mitted ma w bieli bródkę, rękawiczki na przednich łapach a na tylnych podkolanówki i pas bieli ciągnący się od głowy, przez brzuch, aż do nasady ogona.

2. Kocio-psie usposobienie

Usposobienie kotów ragdoll często opisywane jest jako zbliżone do psiego, bo koty tej rasy prezentują zachowania raczej mniej typowe dla kotów. Oprócz zamiłowania do aportowania, często też podążają w domu za opiekunem i wylewnie witają go w drzwiach po powrocie.

Czarno-biały portret kota rasy ragdoll
3/7

Historia rasy

Rasa pochodzi z Kalifornii, słynącej ze zrelaksowanego i wyluzowanego stylu życia mieszkańców. Nic więc dziwnego, że i ragdoll prezentuje raczej beztroskie podejście do życia. Historia zaczyna się w latach sześćdziesiątych XX wieku, kiedy miejscowa hodowczyni Ann Baker zdecydowała się skrzyżować swoją białą, długowłosą kotkę Josephine z samcem kota birmańskiego. Co ciekawe protoplasta rasy, biała kotka była półdzika.

Hodowczyni dalej pracowała nad utrwaleniem niezwykle łagodnego usposobienia uzyskanego tak potomstwa, by uzyskać nową rasę. Koty miały dziwną cechę i ich ciało wiotczało po podniesieniu, a do tego dobrze czuły się w kontakcie z człowiekiem. Dlatego pani Baker zdecydowała się nazwać tę nową odmianę ragdoll, co oznacza szmacianą lalkę.

W latach siedemdziesiątych rasę nadal rozwijali kolejni hodowcy, zwłaszcza zasłużyli się na tym polu Denny i Laura Dayton. Ich celem stało się doprowadzenie do uregulowania typu rasy i oficjalne uznanie ragdolla. Dopiero jednak na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. Cat Fanciers Association (CFA), jedna z największych organizacji felinologicznych, wstępnie uznała rasę, a oficjalnie ragdoll został zarejestrowany w roku 2000.

Ragdoll bardzo szybko nadrobił to opóźnienie. Według rankingu CFA z roku 2020 ragdoll był najpopularniejszą rasą na świecie. Było to już drugie rok z rzędu wyróżnienie rasy tytułem „Top Cat”.

4/7

Od czubka głowy po koniuszek ogona

Charakterystyka fizyczna ragdolli

Ilustracja przedstawiająca stojącego kota rasy ragdoll
1
2
3
4
5

1.Głowa

Głowa proporcjonalna, średniej wielkości uszy i duże, owalne, niebieskie oczy.

2.Szata

Gruba sierść z cienkim podszerstkiem, gęsta i jedwabista.

3.Umaszczenie

Umaszczenie zróżnicowane: od czekoladowego, liliowego i kremowego po focze, niebieskie i czerwone.

4.Tułów

Ciało duże, niezbyt zwinne, kończyny średniej długości i duże okrągłe łapy.

5.Ogon

Ogon długi, z obfitym piórem, często kita na końcu.
Ragdoll wylegujący się na drewnianym kominku
5/7

Ciekawe fakty o rasie

Od konkretnych cech rasy po ogólny stan zdrowia – oto kilka interesujących faktów na temat rasy ragdoll

Bardzo ważne jest regularne kontrolowanie masy ciała kota.

Ze względu na swoją wielkość i długi okres wzrostu, koty rasy ragdoll mogą mieć problemy z układem ruchu (kości i stawy). Charakterystycznymi objawami są nietypowy chód, wyraźne utykanie lub inne bardziej ogólne oznaki dyskomfortu. Warto wiedzieć, że takim problemom można w dużej mierze zapobiec. Już w okresie wzrostu należy podawać kotu wysokiej jakości karmę, która sprzyja prawidłowemu rozwojowi oraz regularnie kontrolować masę ciała kota przez całe życie. Dokładnie odważaj porcje karmy według zaleceń w tabeli na opakowaniu produktu i zapewnij kotu odpowiednią ilość codziennej aktywności. Unikaj podawania jakichkolwiek niezdrowych przekąsek pomiędzy posiłkami!

Ragdolle mogą być podatne na choroby jamy ustnej.

Podobnie jak u kilku innych ras, u ragdolla mogą pojawić się problemy z dziąsłami i zębami. Zwykle przyczyną jest gromadzenie się na powierzchni zębów płytki nazębnej. Może to prowadzić do stanów zapalnych w obrębie dziąseł, a jeśli odłoży się kamień nazębny, może dojść do zapalenia struktur podporowych zęba (choroby przyzębia). Objawy to zaczerwienienie dziąseł, ból i nieprzyjemny zapach, a w poważnych przypadkach toksyny wytwarzane przez bakterie mogą prowadzić do uszkodzenia wielu ważnych narządów. Najważniejsze jest zapobieganie takim problemom, dlatego kluczowe znaczenie ma codzienne czyszczenie zębów i regularne badania kontrolne. Pomocne będzie też podawanie kotu specjalnej karmy, wspomagającej higienę jamy ustnej. Efekt mechaniczny rozgryzania krokietów pozwala usunąć znaczną część płytki nazębnej, a substancje wiążące wapń ograniczają mineralizację kamienia nazębnego.

U kotów tej rasy zaobserwowano też pewną predyspozycję do chorób serca.

Ragdolle należą do ras genetycznie podatnych na rozwój wady serca, kardiomiopatii przerostowej. Jest to choroba serca, która występuje niezależnie od innych zaburzeń kardiologicznych lub ogólnych i prowadzi do nadmiernego pogrubienia ściany komory serca. Wpływ wady na pracę serca może być różny. U chorych kotów mogą wystąpić lekkie objawy, takie jak nietolerancja wysiłku fizycznego, ale też o wiele poważniejsze konsekwencje. Jak zawsze najważniejsze jest wczesne wykrycie choroby, więc porozmawiaj o tym z lekarzem weterynarii. Rozpoznanie jest możliwe za pomocą różnych badań, jest też dostępny test DNA. Wybierając hodowlę sprawdź koniecznie czy rodzice kocięcia byli badani pod tym kątem i zobacz wyniki.

Lekarz weterynarii wyjaśni ci rolę utrzymania prawidłowej masy ciała psa jako ważnego działania prewencyjnego. To ważne, a przy tym łatwe działania, które pozwalają znacznie obniżyć ryzyko.

Zdrowa dieta, zdrowszy kot

Zdrowe żywienie dostosowane do indywidualnych potrzeb odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia i dobrego samopoczucia kotów rasy ragdoll. Pokarm dostarcza energii niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania organizmu, a pełnoporcjowa receptura karmy dla kotów musi zawierać odpowiednio zbilansowane wszystkie niezbędne składniki pokarmowe. Podawanie takiej karmy gotowej zapewnia kotu odpowiednią dietę, bez ryzyka szkodliwych dla zdrowia niedoborów czy przedawkowania substancji odżywczych.

Czysta i świeża woda powinna być zawsze dostępna dla kota, co między innymi sprzyja regularnemu oddawaniu moczu. Koty są naturalnie przystosowane do zjadania około 7 - 10 niewielkich porcji pokarmu dziennie. Podawanie raz dziennie całej zalecanej porcji karmy suchej pozwoli twojemu kotu rasy ragdoll regulować sobie tempo jedzenia w ciągu dnia.

Poniższe zalecenia dotyczą zwierząt zdrowych. W razie jakichkolwiek problemów zdrowotnych kota skonsultuj się z lekarzem weterynarii, ponieważ może być potrzebna specjalna karma weterynaryjna.

Okres wzrost jest kluczowym etapem w życiu kota. To czas wielkich zmian, odkryć i nowych spotkań. Zapotrzebowanie na energię, białko, składniki mineralne i witaminy u kociąt rasy ragdoll są inne niż u dorosłego kota. Kocięta potrzebują energii i składników pokarmowych nie tylko do funkcjonowania organizmu, ale także rozwoju i budowy tkanek. Rozwój kocięcia przebiega w dwóch etapach:

Budowa organizmu - do 4 miesiąca życia:

Odsadzanie, czyli etap stopniowego przechodzenia kocięcia z pokarmu płynnego (mleko) na stały. W tym samym czasie, czyli od 3 do 6 tygodnia życia, dochodzi również do wyrzynania się zębów mlecznych. W tym wieku kocięta nie potrafią jeszcze rozgryzać karmy suchej, więc muszą dostawać posiłek o miękkiej konsystencji (namoczone krokiety lub karma mokra). To ułatwia kotu przejście z pokarmu płynnego na stały.

Między 4 a 12 tygodniem życia naturalna odporność, jaką kocię otrzymało wraz z siarą (pierwsze mleko po porodzie) powoli wygasa, a układ odpornościowy kocięcia stopniowo się rozwija. W tym krytycznym momencie nazywanym luką immunologiczną ważne jest wspomaganie rozwoju naturalnej odporności kociąt, dzięki kompleksowi przeciwutleniaczy, w tym witaminie E.

Okres wzrostu jest intensywnym, a zarazem bardzo wrażliwym etapem życia, bo kocięta mają szczególnie delikatny przewód pokarmowy. Dieta kota w tym okresie powinna być nie tylko bogata w energię, która zaspokoi ich wszystkie potrzeby rozwojowe. Powinna także zawierać wysoko strawne białko ważne dla prawidłowego funkcjonowania wciąż dojrzewającego układu pokarmowego. Prebiotyki, takie jak fruktooligosacharydy, mogą również wspierać zdrowie układu pokarmowego, sprzyjając równowadze flory jelitowej. Jaki jest tego efekt? Prawidłowa konsystencja i objętość kału.

Ponadto karma dla kocięcia powinna zawierać kwasy tłuszczowe omega 3 EPA i DHA, które wspomagają prawidłowy rozwój układu nerwowego.

Etap wzmacniania organizmu: od 4 do 12 miesiąca życia

Od 4 miesiąca życia tempo wzrostu kocięcia zmniejsza się, dlatego karma powinna zawierać nieco mniej energii. A szczególnie jest to ważne po zabiegu sterylizacji kocięcia.

Między 4 a 7 miesiącem życia kocięcia uzębienie mleczne zaczyna być zastępowane stałym. Kiedy kocię ma już pełne uzębienie stałe powinno otrzymywać większe krokiety, które zachęcą je do rozgryzania karmy.

Do ukończenia 12 miesiąca życia układ odpornościowy kociąt rasy ragdoll nadal się rozwija. Kompleks przeciwutleniaczy (w tym witamina E) może pomagać wzmocnić naturalne mechanizmy obronne kota w tym okresie wielkich zmian, odkryć i nowych spotkań.

Układ pokarmowy również się rozwija, a zdolność trawienna osiąga pełną wydolność po ukończeniu pierwszego roku życia kota. Wtedy należy już wprowadzić karmę dla kotów dorosłych.

Poza utrzymaniem zdrowia układu moczowego, ważnym u wszystkich kotów, istnieją też główne cele żywieniowe dla dorosłych kotów rasy amerykański krótkowłosy:

Sprzyjanie utrzymaniu zdrowia skóry oraz piękna i połysku krótkiej sierści, dzięki dodatkowi specjalnie dobranych składników pokarmowych, takich jak wybrane aminokwasy, witaminy oraz kwasy tłuszczowe omega 3 i omega 6.

Sprzyjanie zdrowiu kości i stawów, dzięki ograniczeniu podaży kalorii

Wspomaganie prawidłowej pracy serca dzięki składnikom pokarmowym, jak tauryna, EPA i DHA

Wspomaganie higieny jamy ustnej dzięki odpowiedniemu kształtowi krokietów dostosowanemu do budowy szczęk oraz teksturze zachęcającej do rozgryzania karmy.

Koty starsze, powyżej 12 roku życia, mogą mieć trudności z wchłanianiem substancji odżywczych. Utrzymanie prawidłowej masy ciała u kota starszego i zminimalizowanie ryzyka niedoborów wymaga podawania mu karmy o wysokiej strawności oraz zawierającą wszystkie potrzebne organizmowi składniki pokarmowe w odpowiedniej ilości.

W miarę postępowania procesu starzenia u kotów mogą pojawić się problemy z zębami, a u niektórych osobników dochodzi również do pogorszenia zmysłów smaku i węchu, co często prowadzi do zmniejszonego pobrania pokarmu. Dostosowanie kształtu, rozmiaru i twardości czy tekstury krokieta do słabszej i delikatnej delikatnej szczęki kota starszego, sprzyja zachęcaniu go do zjedzenia całej porcji przeznaczonej dla niego karmy.

Poziom energii optymalny dla danego kota w dużej mierze zależy od trybu życia, a dotyczy to również zwierząt starszych. Dla kota starszego, który nadal regularnie wychodzi na zewnątrz, odpowiednia będzie karma o nieco wyższej zawartości tłuszczu. Z drugiej strony proces starzenia może nasilać ryzyko rozwoju nadwagi i otyłości u kotów przebywających wyłącznie w domu. Dlatego ich pobranie kalorii wymaga ścisłej i regularnej kontroli. Optymalna może być się wtedy okazać karma o umiarkowanej ilości tłuszczu.

Ragdoll obok obok drzewa
6/7

Opieka nad ragdollem

Wskazówki dotyczące pielęgnacji, szkolenia i ćwiczeń

Jeśli chodzi o ćwiczenia, ważne jest, aby zachować odpowiednią równowagę w przypadku kotów rasy ragdoll. Z jednej strony ich wielkość oznacza, że potrzebują umiarkowanej ilości codziennej aktywności, a także kontrolowania masy ciała. Z drugiej strony ragdolle nie należą do najbardziej zwinnych kotów i czasami brakuje im koordynacji. Warto inwestując w drapak wybrać taki, który ma szerokie platformy i odpowiednie odległości pomiędzy nimi. Zapewnienie różnych typów aktywnej zabawy na poziomie podłogi też jest dobrym sposobem na utrzymanie zwierzęcia w dobrej kondycji. Trzeba pamiętać, że obfita sierść doskonale ukrywa dodatkową warstwę tkanki tłuszczowej, więc trzeba kota ważyć oraz kontrolować kondycję ciała za pomocą dotyku. Najlepiej ważyć kota raz w tygodniu. Kot szybko szybko przyzwyczaja się do tego.

Zaskakujące jest, że ostateczną wielkość i w pełni "dorosłą" szatę koty rasy ragdoll osiągają w wieku około czterech lat. Wtedy sierść dorosłego ragdolla staje się gęsta i obfita, o jedwabistej strukturze. Czasem jest porównywana do sierści królika. Ponieważ ragdolle mają podszerstek średniej grubości ich linienie nie jest bardzo obfite. Jednak nadal wymagają wyczesywania przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu, aby pozbyć się luźnego włosa. Jest to szczególnie ważne w okresie linienia kota rasy ragdoll. Często pojawiającym się pytaniem jest, jak usunąć splatania i spilśnienia włosa u ragdolla. Sztuka polega na delikatnym rozczesywaniu grzebieniem o szeroko rozstawionych zębach. W razie potrzeby można dodać odrobinę olejku, aby ułatwić rozplątanie. A potem będą przyda się kąpiel. Poza tym należy regularnie sprawdzać stan uszu, w razie potrzeby przycinać pazury i codziennie szczotkować zęby (wcześniej przyzwyczaj kota do tych zabiegów).

Te łagodne z natury koty chętnie się uczą, o ile opiekun jest stosuje odpowiednie nagrody. To bardzo inteligentne koty i dość szybko uczą się korzystać z kuwety, drapaka itp. Często ragdolle uczą się nawet nietypowych dla kotów zachowań, jak na przykład aportowania. Ragdoll jest również dobrym wyborem, jeśli masz już inne zwierzęta, ponieważ zwykle dobrze je toleruje. Jednak ich ufny charakter oznacza, że należy je szczególnie ostrożnie przedstawiać kocim i psim domownikom oraz dozorować pierwsze spotkania. Nie wszystkim od razu spodoba się intruz na ich terytorium. Z tego samego powodu, a także dlatego że radolle bywają niezdarne, samodzielnie wyprawy nie będą bezpieczne, więc zaleca się utrzymywanie ich wyłącznie w domu.

Jeśli chodzi o ćwiczenia, ważne jest, aby zachować odpowiednią równowagę w przypadku kotów rasy ragdoll. Z jednej strony ich wielkość oznacza, że potrzebują umiarkowanej ilości codziennej aktywności, a także kontrolowania masy ciała. Z drugiej strony ragdolle nie należą do najbardziej zwinnych kotów i czasami brakuje im koordynacji. Warto inwestując w drapak wybrać taki, który ma szerokie platformy i odpowiednie odległości pomiędzy nimi. Zapewnienie różnych typów aktywnej zabawy na poziomie podłogi też jest dobrym sposobem na utrzymanie zwierzęcia w dobrej kondycji. Trzeba pamiętać, że obfita sierść doskonale ukrywa dodatkową warstwę tkanki tłuszczowej, więc trzeba kota ważyć oraz kontrolować kondycję ciała za pomocą dotyku. Najlepiej ważyć kota raz w tygodniu. Kot szybko szybko przyzwyczaja się do tego.

Zaskakujące jest, że ostateczną wielkość i w pełni "dorosłą" szatę koty rasy ragdoll osiągają w wieku około czterech lat. Wtedy sierść dorosłego ragdolla staje się gęsta i obfita, o jedwabistej strukturze. Czasem jest porównywana do sierści królika. Ponieważ ragdolle mają podszerstek średniej grubości ich linienie nie jest bardzo obfite. Jednak nadal wymagają wyczesywania przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu, aby pozbyć się luźnego włosa. Jest to szczególnie ważne w okresie linienia kota rasy ragdoll. Często pojawiającym się pytaniem jest, jak usunąć splatania i spilśnienia włosa u ragdolla. Sztuka polega na delikatnym rozczesywaniu grzebieniem o szeroko rozstawionych zębach. W razie potrzeby można dodać odrobinę olejku, aby ułatwić rozplątanie. A potem będą przyda się kąpiel. Poza tym należy regularnie sprawdzać stan uszu, w razie potrzeby przycinać pazury i codziennie szczotkować zęby (wcześniej przyzwyczaj kota do tych zabiegów).

Te łagodne z natury koty chętnie się uczą, o ile opiekun jest stosuje odpowiednie nagrody. To bardzo inteligentne koty i dość szybko uczą się korzystać z kuwety, drapaka itp. Często ragdolle uczą się nawet nietypowych dla kotów zachowań, jak na przykład aportowania. Ragdoll jest również dobrym wyborem, jeśli masz już inne zwierzęta, ponieważ zwykle dobrze je toleruje. Jednak ich ufny charakter oznacza, że należy je szczególnie ostrożnie przedstawiać kocim i psim domownikom oraz dozorować pierwsze spotkania. Nie wszystkim od razu spodoba się intruz na ich terytorium. Z tego samego powodu, a także dlatego że radolle bywają niezdarne, samodzielnie wyprawy nie będą bezpieczne, więc zaleca się utrzymywanie ich wyłącznie w domu.

7/7

Ważne informacje o ragdollach

Źródła
  1. Veterinary Centers of America https://vcahospitals.com/
  2. Banfield Pet Hospital https://www.banfield.com/
  3. Książka produktów Royal Canin BHN
  4. Encyklopedia ras kotów Royal Canin. Wyd. 2010 r. i 2020 r.

Polub i udostępnij tę stronę